تأثیر برنامه تحریک تکاملی بر سن تکامل حرکت ظریف در کودکان 3-1 ساله مبتلا به سلیاک

Abstract

مقدمه: کودکان نوپای مبتلا به سلیاک به دلیل محرومیت غذایی و بستری‌های مکرر در معرض تأخیر تکامل هستند؛ اما برنامه و حداقل زمان لازم برای بهبود وضعیت تکامل این کودکان وجود ندارد. هدف: تعیین تأثیر برنامه تحریک تکاملی بر سن تکامل حرکت ظریف در کودکان 3-1 ساله مبتلا به سلیاک. روش: در این کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی در بیمارستان دکترشیخ و قائم(عج) مشهد در سال‌های 94-1393، تأثیر برنامه تحریک تکامل در 50 کودک 3-1 ساله مبتلا به سلیاک در دو گروه مداخله و کنترل ارزیابی شد. تحریک تکامل بر اساس سن تکاملی کودک و موقعیت وی بر روی نقشه طراحی‌شده بر اساس گایدلاین ویرجینیای غربی (West Virginia Early Learning Standards Framework) انجام گرفت. کودک 20 دقیقه تحریک مستقیم و 90 دقیقه تحریک غیرمستقیم به مدت 2 ماه، هر هفته سه جلسه دوساعته دریافت کرد. سن حرکتی ظریف شرکت کنندگان توسط ابزار استاندارد سنجش تکامل شیرخوار و نوپا Development) Bayley Scales of Infant) بلافاصله پس از اتمام مداخله ارزیابی شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارSPSS ویرایش 5/11 و آزمون‌های آماری تی‌مستقل، من‌ویتنی و اندازه‌های تکراری تحلیل شد یافته‌ها: میانگین سن کودکان در گروه مداخله 20/4±4/6 ماه و در گروه کنترل 20/9±4/2 ماه بود (69/0p=). میانگین سن تکامل حرکتی ظریف قبل از شروع مداخله در گروه مداخله 7/5±2/18 ماه و در گروه کنترل 1/6±7/19 ماه بود (43/0p=). 2 ماه بعد از اجرای برنامه تحریک تکامل، میانگین سن تکامل حرکتی ظریف در گروه مداخله (7/5±6/24 ماه) به طور معنی‌داری بیشتر از گروه کنترل (0/6±8/20 ماه) بود (04/0p

Keywords

• تکامل
• تحریک تکامل حرکتی
• کودک
• سلیاک