Acta Medica Medianae (Dec 2011)
ISTRAŽIVANJE ENDEMSKE NEFROPATIJE U NEENDEMSKIM SEOSKIM NASELJIMA U NEPOSREDNOJ BLIZINI ŽARIŠTA ENDEMSKE NEFROPATIJE
Abstract
Pokušaj iseljavanja stanovništva iz endemskih žarišta u Bugarskoj nije se pokazao korisnim. Kod deset osoba koje su otišle iz endemskog žarišta, u ranoj mladosti, u trećoj i četvrtoj deceniji života, javio se težak oblik renalne insuficijencije. Podaci dobijeni od članova ugroženih porodica ukazuju da su od ove bolesti umirali i pre Drugog svetskog rata. U literaturi nisu poznati opisi slični karakteristikama endemske nefropatije koji bi se odnosili na druge krajeve sveta, izuzev tri balkanske zemlje: Jugoslavije, Bugarske i Rumunije. Cilj studije bio je da se utvrdi da li u naseljima koja se graniče sa žarištima endemske nefropatije postoji oboljevanje od endemske nefropatije. Drugo, da se ustanove jedinstveni kriterijumi za otkrivanje obolelih u pretkliničkom stadijumu. Ispitivanja su obavljena u seoskim naseljima Žitkovac, Prčilovica i Donje Sohotno, u neposrednoj blizini endemskih žarišta opštine Aleksinac. Ispitano je 3985 od ukupno 5693 stanovnika (70% ispitanika). Prva faza studije sprovedena je kod svih ispitanika, a druga kod osoba sa nalazom proteinurije i mikrohematurije. Različit stepen hronične bubrežne insuficijencije nađen je kod 62 ispitanika, od kojih je 13 osoba imalo simptome i znake endemske neforpatije. Proteinurija je glomerularnog tipa. Patohistološke promene rane faze ukazuju da je mezangioproliferativni glomerulonefirtis najčešći oblik kod bolesnika sa povremenom proteinurijom, dok je perzistentna proteinurija praćena membranoproliferativnim i češće lobularnim glomerulonefritisom. Endemska nefropatija počinje u ranijem životnom dobu, a pored seoskog, oboleva i gradsko stanovništvo. Mezangioproliferativni glomerulonefirtis je najčešći oblik, ali se kod osoba sa perzistentnom proteinurijom susreću i membranoproliferativni i češće lobularni glomerulonefritis.
