مشاوره شغلی و سازمانی (Sep 2021)

بررسی ویژگی های بومی افراد با جهت گیری متنوع در ایران و مقایسه آنها با کارآفرینان

  • ایمان یوسف زاده,
  • محمد رضا عابدی,
  • پریسا نیلفروشان

Journal volume & issue
Vol. 13, no. 3
pp. 127 – 150

Abstract

Read online

هدف: جهت‌گیری شغلی متنوع نوعی مسیرشغلی است که در گذار مشاغل از دنیای سنتی به دورۀ معاصر بوجود آمده است. این جهت‌گیری زمینه شکل­گیری شخصیت‌های منعطفی را ایجاد نموده که با دو ویژگی اصلی «خود-مدیریتی» و «ارزش-محوری» شناخته می‌شوند. تاثیر فرهنگ بر بروز خصایص افراد با جهت گیری شغلی متنوع، در جوامع مختلف، کمتر مورد توجه بوده است. از طرفی با توجه به قرابت مفهومی و کارکردی دو جهت‌گیری شغلی متنوع و کارآفرین به تعیین تمایزات مفهومی این دو مسیر نیاز داریم. پژوهش حاضر با هدف پاسخ به دو سوال انجام شده است. سوال اول: ویژگی‌های افراد با جهت گیری شغلی متنوع در ایران کدام است و سوال دوم: تمایز مفهوم جهت‌گیری متنوع با مفهوم کارآفرینی چیست؟ روش‌شناسی: در مورد سوال نخست، ویژگی‌های افراد با جهت گیری شغلی متنوع با استفاده از رویکرد کیفی و روش تحلیل زمینه‌ای مورد بررسی قرارگرفت و برای پاسخ به سوال دوم، نتایج تحلیل زمینه‌ای با ویژگی‌های افراد کارآفرین مورد مقایسه قرار گرفت. یافته‌ها: سه ویژگی اصلی و یازده ویژگی فرعی، برای افراد با جهت گیری شغلی متنوع بدست آمد که دو مورد از آن ویژگی‌ها با ویژگی‌های ذکر شده در نظریه جهت‌گیری متنوع، همخوانی داشت. نوآوری: تا کنون هیچ مقاله‌ای در حیطه مشاوره شغلی به بررسی مسیر ‌شغلی متنوع و ویژگی‌های بومی آن در ایران نپرداخته است. نتایج: نتایج پژوهش حاکی از این است که ویژگی‌های خاص بافت جامعه ایرانی موجب پدید آمدن توانمندی‌های خاصی در افراد با جهت‌گیری متنوع، گشته است. نتایج بررسی مقایسه‌ای بین افراد کارآفرین و افراد با جهت گیری شغلی متنوع، نیز نشان می‌دهد علی رغم وجود شباهت‌های بسیار بین آنها، تفاوت‌های بنیادینی در سطح پارادایم فکری و استراتژی‌های رفتاری بین آن دو وجود دارد.

Keywords