Boży zamysł w Chrystusie a tajemnica trynitarna

Abstract

Centralne miejsce Chrystusa w historii zbawienia, nadającej sens całej historii, było uznawane od samych początków Kościoła. Jezus jest Logosem, pośrednikiem stworzenia, w którym wszystko istnieje i do którego wszystko zmierza. Jezus stanowi centrum historii jako wcielony Syn Boży oraz jako „Chrystus”, który otrzymał namaszczenie Ducha i przekazuje Go swoim braciom. Nie można zrozumieć zbawczego dzieła Chrystusa bez odniesienia do Jego kondycji jako Syna, bez Jego odniesienia do Ojca; nasza pełnia polega na uczestnictwie w Jego synostwie. Nie można również tego zrozumieć bez Ducha Świętego, który kierował Jego historyczną drogą do Ojca i dzięki działaniu którego możemy być upodobnieni do Chrystusa i stać się dziećmi Bożymi. Nie można zrozumieć dzieła Chrystusa bez trynitarnego odniesienia. Trzy Osoby Trójcy Świętej są nierozdzielne i dlatego działają nierozdzielnie, jak mówi klasyczna zasada teologii. Oczywiście, zasada to powinna być uzupełniona przez dodanie, że każda z Osób działa według swojej osobistej niepowtarzalnej właściwości. Chrystus, Syn, jest jedynie w swej relacji do Ojca i do Ducha Świętego i dlatego nie można rozważać ani Jego Osoby, ani Jego dzieła, nie mając na uwadze pozostałych dwóch Osób. Jedynie w świetle tajemnicy trynitarnej nabiera pełnego sensu powszechne pośrednictwo Jezusa. Centralne miejsce Chrystusa nie zaciemnia, lecz ukazuje, że tajemnica Boga Trójjedynego, Ojca, Syna i Ducha Świętego, stanowi centrum życia i wiary chrześcijan.