اثرات پیش‌مخلوط مواد معدنی بر عملکرد، پر درآوری، خصوصیات استخوان درشت‌نی و میزان تجمیع عناصر معدنی در سرم و پر جوجه‌های گوشتی

Abstract

این آزمایش در یک دوره 42 روزه با استفاده از 200 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار و 4 تکرار و هر تکرار با 10 قطعه جوجه به منظور ارزیابی اثرات سطوح مختلف مواد معدنی بر عملکرد، خصوصیات استخوان درشت‌نی، پر درآوری و میزان تجمیع عناصر معدنی در سرم و پر جوجه‌های گوشتی انجام شد. جیره‌های آزمایشی شامل: 1- جیره شاهد (بدون پیش مخلوط مواد معدنی) و 2، 3، 4 و 5 جیره­های حاوی پیش مخلوط مواد معدنی ‌در سطوح 25، 50، 75 و 100 درصد سطح پیشنهادی بودند. افزایش وزن و خوراک مصرفی روزانه در گروه­های مکمل شده در مقایسه با تیمار شاهد بیشتر و ضریب تبدیل خوراک کمتر بود، ولی بین تیمارهای دریافت‌کننده پیش مخلوط این تفاوت­ها معنی‌دار نشد. در خصوص استخوان درشت­نی فراسنجه‌هایی از قبیل قطر، طول و حجم تحت تأثیر پیش مخلوط مواد معدنی قرار گرفت و تیمارهای دریافت‌کننده پیش مخلوط تفاوت معنی‌داری با تیمار شاهد نشان دادند، ولی وزن نسبی، چگالی و درصد خاکستر تفاوت معنی‌داری را نشان نداد. میزان پوشش پر در تیمارهای دریافت‌کننده پیش مخلوط افزایش یافت و به موازی آن میزان پارگی و آسیب‌دیدگی پرهای نواحی دم و بال کاهش یافت. غلظت سرمی کلسیم و غلطت­های پتاسیم و روی در پر با استفاده ار پیش­مخلوط موادمعدنی افزایش یافت، ولی عناصری از قبیل منگنز، سدیم، فسفر، کروم و نیکل تحت تأثیر قرار نگرفتند. اگرچه تفاوت معنی­داری در رابطه با خصوصیات عملکردی و فراسنجه­های مرتبط با استخوان درشت­نی جوجه­های مکمل­شده با سطوح متفاوت پیش مخلوط مواد معدنی مشاهده نشد اما با توجه به تاثیر­پذیری وضعیت پر­درآوری جوجه­های گوشتی، استفاده از پیش مخلوط در سطح 100 درصدی به منظور اطمینان از تامین نیازمندی­ها پیشنهاد می شود.

Keywords

• پر درآوری
• جوجه گوشتی – عناصر معدنی کم‌نیاز
• وضعیت پر درآوری