پیامدهای شکستگی ستون فقرات توراسیک و لومبار در اطفال

Abstract

مقاله پژوهشیمقدمه: این مطالعه با هدف بررسی پیامدهای رادیولوژیکی (دفرمیتی) و بالینی، متعاقب دو نوع رویکرد درمان طبی و یا درمان جراحی در اطفال مبتلا به ترومای ستون فقرات انجام شد.روش‌ها: در این مطالعه که به صورت هم‌گروهی گذشته‌نگر انجام شد، بیماران زیر 18 سال مربوط به یک بازه‌ی زمانی 13 ساله (1386-1398) که به علت ترومای ستون فقرات در قسمت‌های توراسیک و یا لومبار، در یک مرکز تروما، تحت درمان طبی یا جراحی قرار گرفته بودند، مورد بررسی و پیگیری قرار گرفتند. مشخصات دموگرافیک، مکانیسم آسیب، شرایط بالینی، رادیولوژیک و نوع درمان از پرونده‌های پزشکی استخراج شد. در زمان پیگیری بیماران، پس از ارزیابی وضعیت نرولوژیک و تصویربرداری ستون فقرات، مشخصات اولیه و ثانویه‌ی بیماران، مقایسه گردیدند.یافته‌ها: تعداد 79 بیمار با میانگین سنی 3/5 ± 14/36 سال وارد این مطالعه شدند و بطور میانگین، تحت پیگیری 36 ماهه قرار گرفتند. شکستگی در 42 بیمار به صورت تک مهره و شایع‌ترین شکل آن کمپرشن بود. نقص عصبی اولیه در 14 درصد بیماران وجود داشته که 2/6 درصد نقص ناکامل و بقیه تظاهر پاراپلژیک داشتند. درمان در 38 بیمار به صورت جراحی انجام شده بود. بیش از یک سوم بیماران با نقص عصبی در بررسی اولیه، نهایتاً بهبود نرولوژیک داشتند و قادر به انجام فعالیت‌های شخصی بدون وابستگی بودند. در زمان پیگیری، 53/2 درصد بیماران دارای اسکولیوز بودند. اسکولیوز در بیمارانی که تحت جراحی قرار گرفته بودند، بیشتر بود. شکستگی در سطوح متعدد با میزان کمتری کیفوز توراسیک همراه بود.نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد جهت تصمیم درمانی، بهتر است آستانه‌ی جراحی بالاتری برای TLICS در نظر گرفته شود.

Keywords

• اطفال
• شکستگی ستون فقرات
• ارزیابی پیامد
• مشخصات عصبی
• اسکولیوز