Badania uniwersyteckie w okresie przejściowym - streszczenie raportu OECD

Abstract

Uniwersytety i inne szkoły wyższe są podstawowymi elementami systemu nauki we wszystkich krajach OECD. Nie tylko prowadzą badania naukowe, ale także kształcą naukowców i wysoko wykwalifikowany personel. W ostatnich latach w środowisku uniwersytetów zaszły istotne zmiany, które wpłynęły na ich misję badawczą. Uniwersytety stają się coraz silniej zróżnicowane pod względem struktury i bardziej zorientowane na potrzeby gospodarki i przemysłu, a jednocześnie, co jest szczególnie widoczne w krajach Europy kontynentalnej, przyjmują więcej studentów. Wszystko to rodzi pytanie, co należy uczynić, aby uniwersytety nadal mogły wnosić jedyny w swoim rodzaju wkład w długofalowe badania podstawowe oraz utrzymywać odpowiednią równowagę między funkcjami badawczą, dydaktyczną i transferu wiedzy. Uniwersytety na ogół pozytywnie reagują na zmiany zachodzące wokół nich i potrafią się do nich dostosować. Ewoluują ku nowym rolom i zadaniom czekającym je w XXI wieku. W artykule tym omawiane są następujące tendencje oraz niektóre ich długoterminowe implikacje. Zmniejszenie środków państwowych na sferę B+R. W większości krajów OECD rządy redukują wydatki budżetowe na badania i rozwój, co często prowadzi do utrzymania na tym samym poziomie albo nawet zmniejszania wysokości środków przeznaczonych na badania prowadzone w uniwersytetach. Tradycyjnie państwo finansowało 80% lub więcej badań uniwersyteckich jako „dobro publiczne” , ale udział ten zmniejsza się, wskutek czego uczelnie muszą szukać innych źródeł wsparcia.