Ṭibb-i Tavānbakhshī (Jan 2015)
اثر تحریک الکتریکی مستقیم شکنج پیشانی تحتانی راست مغز بر بهبود بازداری در افراد دارای نشانگان نقصتوجه و بیش فعالی
Abstract
مقدمه و اهداف در افراد مبتلا به نقصتوجه و بیشفعالی، کنترل مهاری که به معنای توانایی کنترل رفتارها یا پاسخهای نامناسب و یکی از مؤلفههای اصلی کارکرد اجرایی است، دچار نقص است. هدف از مطالعه حاضر بهبود توانایی بازداری از طریق تحریک الکتریکی مستقیم از روی جمجمه (tDCS) بر روی افراد دارای نشانگان نقصتوجه و بیشفعالی است. مواد و روش ها در این پژوهش20 نفر از دانشآموزان هنرستان سیدالشهداء استان کرمان از طریق پرسشنامههای وندریوتا و کانرز که نشانگان اختلال نقصتوجه و بیشفعالی را در بزرگسالی و کودکی میسنجند، انتخاب شدند. همچنین از پرسشنامه SCL-25 برای سنجش سلامت عمومی روانی آزمودنیها استفاده شد. آزمودنیها در موقعیت تحریک آند و شرایط شبه تحریک از طریق آزمونهای استروپ و برو/ نرو که برای سنجش کنترل مهاری هستند مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها نتایج نشان میدهد تحریک آند بر روی شکنج پیشانی تحتانی راست، دقت مهار را در مرحله اجرای مهار محرکهای هدف پیشین بهطور معناداری افزایش میدهد. بحث و نتیجه گیری تحریک الکتریکی مستقیم از روی جمجمه بر روی شکنج پیشانی تحتانی راست (rIFG) افراد دارای نشانگان نقصتوجه و بیشفعالی، میتواند کنترل مهاری را در مهار محرکهای هدف پیشین بهبود ببخشد.
