بررسی سرواپیدمیولوژیکی لیشمانیوز احشایی در سگهای شهرستان اهواز، ایران

Abstract

لیشمانیوز احشایی، یک بیماری انگلی قابل انتقال از سگ و سگ سانان به انسان است که بوسیله تک یاخته‌ای از جنس لیشمانیا ایجاد می‌شود. به منظور انجام اقدامات کنترل جنبه‌های زئونوتیک لیشمانیوز احشایی، اطلاعات مربوط به میزان شیوع لیشمانیوز در سگها ضروری می‌باشد. این بررسی سرواپیدمیولوژیک در سگهای شهرستان اهواز، با کمک دو روش آگلوتیناسیون مستقیم و الیزا انجام شد. نمونه‌های خون به طور تصادفی از 38 قلاده سگ نژاد خالص یا آمیخته ارجاعی به بیمارستان دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز (سگهای شهری) و 172 قلاده سگ بومی از ده روستای اطراف شهر اهواز (سگهای روستایی) جمع آوری شدند. میزان هماهنگی بالایی (98 درصد) بین عیارهای بدست آمده از دو آزمایش آگلوتیناسیون مستقیم و الیزا بدست آمد که بدین ترتیب آزمایش آگلوتیناسیون مستقیم به عنوان آزمایش معتبر و ساده انتخاب شد. شیوع عفونت به روش آگلوتیناسیون مستقیم به ترتیب در سگهای شهری و روستایی، 6/2 درصد و 3/16 درصد بدست آمد. از نظر آماری اختلاف معنی‌داری بین جنس نر و ماده و نیز روستاهای مختلف با میزان شیوع عفونت بدست نیامد (05/0P>). در مورد گروههای سنی در سگهای روستایی، کمترین شیوع عفونت در سگهای کمتر از یکسال (3/5 درصد) و بالاترین آن در سگهای با سن بالاتر از 7 سال (3/33 درصد) بدست آمد. فقط بین میزان شیوع عفونت در این دو گروه سنی از نظر آماری اختلاف معنی‌داری مشاهده شد (05/0P

Keywords

• لیشمانیوز احشایی
• آزمایش الیزا
• آزمایش آگلوتیناسیون مستقیم
• سگ
• اهواز