Osmanlı Kadısı/Müderrisi Maruf b. Ahmed’in İmâmiyye Şîasına Eleştirileri

Abstract

XVI. asırda Safevî Kızılbaş halifeleri, İran’dan Anadolu’ya Şiî itikâdı ile ilgili kitaplar getirerek bu kitapların halk arasında okunmasını sağlamış, bu itikâdı yay-maya çalışmışlardır. İbnü’l-Mutahhar el-Hillî’nin kitapları Safevî Devleti’nde Şîa’nın kurumsallaşmasında ve propagandasında başlıca müracat kaynaklarındandır. el-Hillî, Minhâcü’l-Kerâme isimli eserinde İmâmet konusunu ele almış ve İmâmiyye Mezhebi’ne uymanın gerekliliğini savunmuştur. Sünnî yazar Ma’rûf b. Ahmed genel olarak Râfıza’ya, özelde ise el-Hillî’nin bu eserine karşı Kitabü’l-Berâhîni’n-Nevâkız Delâlâti’r-Revâfız adıyla bir reddiye yazmıştır. Müellifin dönemin siyasi olaylarına yaptığı atıflar, çeşitli vesilelerle aktardığı kendi gözlemleri önem arzetmektedir.

Keywords

• Osmanlı
• Kadı
• Maruf B. Ahmed
• İmamiyye
• Eleştiri