بررسی و مقایسه تأثیر عامل آموزش ، پژوهش، انگیزه، ظرفیت ونگرش بر کار آفرینی دانشجویان

Abstract

نظام آموزشی ما باید به این سو هدایت شود که افرادی که فارغ التحصیل می شوند ویژگی‌های کارآفرینی را داشته باشند، این امر مستلزم برنامه‌ریزی و هدایت فعالیت‌های آموزشی و پژوهشی مراکز آموزش عالی به سمت کارآفرینی است برنامه ریزی درسی در دانشگاه‌ها بایستی از یک طرف مبتنی بر آخرین تحولات علمی در رشته‌های مربوطه و از سوی دیگر متناسب با نیاز واحدهای صنعتی باشند. این تحقیق از منظرشناسایی ماهیت و روش در زمره تحقیقات توصیفی و بر مبنای هدف کاربردی است. جامعه آماری 7853 نفر از دانشجویان بودند، که با استفاده از روش نمونه گیری متناسب با حجم تعداد 384 نفر از طریق جدول مورگان انتخاب شدند ابزار جمع‌آوری داده‌های تحقیق پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی آن توسط اساتید کارآفرینی تأیید شد و برای پایایی آن ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید (971%) که بیانگر مناسب بودن ابزار تحقیق بود برای مقایسه تأثیرگذاری متغیرها از تکنیک مدل یابی معادلات ساختاری با کاربرد نرم افزار لیزرل، آزمون t تک نمونه ای و آزمون فرید من استفاده گردید برازش مدل از طریق شاخصهای برازندگی مورد برازش قرار گرفت در نتیجه تمامی متغیر های تحقیق با بار عاملی بالای 30 و آزمون t بالاتر از 96/1 مورد تأیید و تأثیر مثبتی بر کارآفرینی دانشجویان دارند در مقایسهt تک نمونه ای و آزمون فرید من عامل انگیزش و در معادلات ساختاری عامل نگرش با بار عاملی64. دارای بیشترین تأثیر برکارآفرینی دانشجویان می باشد وبالاترین رتبه را دارد.

Keywords

• کارآفرینی
• آموزش وپژوهش
• انگیزش
• ظرفیت کارآفرینی
• نگرش