Seminare (Oct 2018)
Peszer w egzegezie nowotestamentalnej
Abstract
Reinterpretacja Starego Testamentu w Nowym Testamencie jest oczywistością. Charakterystyczne jest jej kerygmatyczne wykorzystanie, zwłaszcza tekstów prorockich, charakteryzujących się rysem eschatologicznym. W ten sposób dokonuje się identyfikacja osoby Jezusa, oraz uzasadnienie jego przesłania. Reinterpretujące teksty koncentrują się ona na wskazywaniu, iż Jezus jest tym, o którym mówi Stary Testament. Jezus jest w nich widoczny jako egzegetyczny autorytet. Sposób Jego argumentacji wykazuje pewne podobieństwa do metody peszerowej, stosowanej w tekstach z Qumran. Można przypuścić, że ta judaistyczna metoda ma w Nowym Testamencie także cechy własne. Być może należałoby mówić o alternatywnej metodzie peszerowej w Nowym Testamencie.
