مقایسه طیف فرکانس نیروهای عکس العمل زمین طی دویدن در کودکان دارای عارضه سربه جلو و همسالان سالم

Abstract

مقدمه و اهداف آسیب­ های مرتبط با دویدن علت­ های مختلفی را دارا هستند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی طیف فرکانس نیروهای عکس­العمل زمین در کودکان دارای عارضه سربه­جلو و همسالان سالم آن­ها طی فاز استقرار دویدن می­باشد. مواد و روش­ ها 28 کودک پسر به ترتیب در دو گروه سالم (تعداد=16 نفر) و سربه­جلو (تعداد=12 نفر) قرار گرفتند. دو سیستم صفحه نیرو کیستلر (نرخ نمونه­برداری: 1000 هرتز) جهت ثبت نیروهای عکس­العمل زمین طی دویدن با پای برهنه استفاده شد. از آزمون آماری t مستقل جهت تحلیل آماری استفاده شد. سطح معناداری برابر 05/0 بود. یافته ­ها نتایج مطالعه حاضر نشان داد که سرعت دویدن در کودکان دارای عارضه سربه­جلو در مقایسه با گروه کنترل کمتر می­باشد (001/0>P). تعداد هارمونی­های لازم برای رسیدن به 95 درصد انرژی سیگنال در مولفه­ی نیروی عکس­العمل زمین در پای غالب در گروه سالم نسبت به گروه سربه­جلو بزرگتر بود (001/0=P؛ اندازه اثر متوسط). محتوای فرکانس با توان 5/99 درصد تعداد هارمونی­ های ضروری مولفه­ی گشتاور آزاد در پای غالب در گروه سربه­جلو بیشتر بود (005/0=P؛ اندازه اثر بزرگ). سایر مولفه­های طیف فرکانس نیروی عکس­العمل زمین طی دویدن تفاوت معناداری را بین دو گروه نشان نداد (05/0 نتیجه­ گیری با توجه به پایین بودن سرعت دویدن در کودکان دارای عارضه­ی سربه­جلو، میزان فرکانس پایین نشان­دهنده نوسان کمتر مرکز ثقل می­باشد. این تغییر سرعت و فرکانس پایین هنگام دویدن، نشان­دهنده کاهش کارایی مکانیکی کودکان دارای عارضه سربه­جلو است.

Keywords

• سربه­ جلو
• دویدن
• نیروی عکس­العمل زمین
• محتوای فرکانس