Glasnik Šumarskog Fakulteta Univerziteta u Banjoj Luci (Dec 2015)
Određivanje srednje distance privlačenja primjenom GIS-a u nizijsko-brdskim uslovima
Abstract
Transport sortimenata, prije svega oblog drveta, je najskuplji proces u proizvodnji. On se sastoji iz tri faze: primicanje, privlačenje i prevoz kamionima. Sa stanovišta troškova transporta najvažnije su prve dvije faze transporta. One u prvom redu zavise od udaljenosti mjesta sječe stabala od šumskog puta ili srednje transportne distance privlačenja i zato je određivanje njene vrijednosti veoma važno sa stanovišta planiranja otvorenosti šuma. Srednja transportna distanca je jedan od pokazatelja otvorenosti. Vrijednost srednje transportne distance privlačenja može se dobiti na više načina: mjerenjem na terenu ili pomoću programskih paketa zasnovanih na GIS-u. Srednja transportna distanca dobijena u Izvođačkim projektima za odjele 19, 20, 21, 22, 37, 47, 48 i 22/1 u Privrednoj jedinici „Prosara“, iznosi 600 m. Primjenom ArcGIS 10 programskog paketa dobijena je prvo geometrijska transportna distanca privlačenja koju smo množili sa faktorom korekcije koji za date terenske uslove iznosi 1,38. Na taj način smo dobili stvarnu srednju transportnu distancu privlačenja koja je 590 m. Između ove dvije daljine privlačenja nema statistički značajne razlike i prema tome srednja stvarna transportna distanca privlačenja koja je određena pomoću ArcGIS-a 10, može biti korišćena za određivanje učinka skidera. Uporedili smo stvarnu i geometrijsku srednju transportnu distancu privlačenja i dobili da faktor korekcije iznosi 1,57. Prema tome prosječni faktor korekcije za nizijsko-brdske terene iznosi 1,475.
