بررسی تغییرات کاربری اراضی حوضه آبریز زرینه رود و تاثیر آن بر روی فرسایش خاک با استفاده از مدل WLC

Abstract

امروزه تهیه‌ی نقشه­های کاربری اراضی با استفاده از داده­های سنجش از دور به عنوان یکی از مهم­ترین و پرکاربردترین روش­ها جهت تولید نقشه­های کاربری اراضی و همچنین ارزیابی کاربری با یکدیگر است. نبود زیر ساخت­های مناسب، رعایت نکردن قوانین قابلیت توسعه‌ی زمین در انتخاب کردن کاربری­ها و مدیریت غیر اصولی آن منجر به وقوع پدیده‌ی فرسایش خاک می­شود هدف از تحقیق حاضر تهیه‌ی نقشه­های کاربری اراضی با استفاده از روش شئ­گرا و همچنین تهیه‌ی نقشه­های پهنه­بندی فرسایش خاک حوضه‌ی آبریز زرینه­رود برای سال­های 2000 و 2018 ماهواره لندست با استفاده از روشWLC که یکی از روش‌های تصمیم‌گیری چندمعیاره می‌باشد صورت گرفت. نتایج بدست آمده از تغییرات کاربری اراضی با استفاده از طبقه‌بندی شئ‌گرا نشان داد که بیشترین مقدار روند افزایشی مساحت برای کاربری‌های کشاورزی دیم و کشاورزی آبی می‌باشد. این افزایش دو کاربری به ترتیب برابر با 28/18 و 4 درصد افزایش از کل حوضه مورد نظر را در بر می­گیرد. روند تغییرات کاربری­های بایر، مرتع غنی و متوسط، به مرور زمان به نحوی کاهشی بوده است که به طوری که به ترتیب مساحت 04/14، 66/10و 73/5 درصد کاهش داشته است. کاربری انسان ساخت در طول زمان با روندی تقریبا یکنواخت در حال افزایش است که این نوع افزایش در طول 18 سال برابر با 47/2 درصد رشد داشته است. نتایج بدست آمده از نقشه­های تولید شده پهنه­بندی فرسایش سال 2000 و 2018 نشان داد که دو طبقه بسیار پر خطر و پر خطر (منظور طبقاتی هستند که به ترتیب دارای بیشترین پتانسیل فرسایش خاک در حوضه‌ی آبریز زرینه­رود را دارند) که هر کدام 29/15 و 51/27 درصد از منطقه را در برگرفته­اند. این طبقات بیشتر در کاربری­های کشاورزی دیم، کشاورزی آبی، بایر و مرتع متوسط واقع شده است.

Keywords

• روش wlc
• طبقه بندی شئ گرا
• لندست
• کاربری اراضی
• حوضه آبریز زرینه رود