تأثیر تحریک الکتریکی مستقیم مغز (tDCS) بر خستگی ذهنی و عملکرد بسکتبالیست‌ها

Abstract

هدف پژوهش حاضر، تأثیر تحریک الکتریکی مستقیم مغز (تی.دی.سی.اس) بر خستگی ذهنی و عملکرد بسکتبالیست­ ها بود. بدین منظور، 18 بسکتبالیست پسر به روش نمونه­ گیری دردسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل 9 نفره قرار گرفتند. ابتدا از شرکت­کننده­ ها آزمون خستگی با مقیاس خودارزیابی خستگی ذهنی به عمل آمد و پس از ایجاد خستگی با نرم افزار استروپ و آزمون ریاضی، پیش­ آزمون ­های خستگی و عملکرد در شوت سه امتیازی ایفرد اجرا شد. سپس آزمودنی ­های گروه تجربی تحت تی.دی.سی.اس قرار گرفتند و برای شرکت­ کننده ­های گروه کنترل دستگاه در حالت شم قرار داده شد. بعد از انجام مداخله پس ­آزمون به عمل آمد. نتایج آزمون ­های تی برای گروه­های همبسته و مستقل نشان داد یک جلسه تی.دی.سی.اس بر عملکرد بسکتبالیست ­ها تأثیر مثبت و معناداری دارد؛ اما در مقایسه با گروه کنترل اثر معناداری بر خستگی ذهنی نداشت. نتایج پیشنهاد می ­کند جهت بهبود عملکرد می­ توان از یک جلسه تی.دی.سی.اس استفاده نمود.

Keywords

• بسکتبال
• تحریک الکتریکی مستقیم مغز
• خستگی ذهنی
• عملکرد