اثر تغذیه سطوح مختلف زائدات پنبه بر عملکرد، تجزیه‌پذیری، فراسنجه‌های تخمیر، پروتئین میکروبی و جمعیت میکروبی شکمبه در بره‌های پرواری

Abstract

این پژوهش به‌منظور بررسی اثر تغذیه سطوح مختلف زائدات پنبه به‌جای یونجه خشک بر عملکرد، تجزیه‌پذیری، فراسنجه‌های تخمیر، پروتئین میکروبی و جمعیت میکروبی شکمبه در بره‌های نر پرواری انجام شد. در این پژوهش از تعداد 24 رأس بره نر نژاد افشاری با میانگین وزن 7/0±30 کیلوگرم و میانگین سن چهار ماه در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و شش تکرار به مدت 90 روز استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) جیره بدون زائدات پنبه (شاهد)، 2) جیره‌ حاوی 33/33 درصد زائدات پنبه جایگزین یونجه، 3) جیره‎ حاوی 66/66 درصد زائدات پنبه جایگزین یونجه و 4) جیره‌ حاوی 100 درصد زائدات پنبه جایگزین یونجه بر اساس ماده خشک بودند. نتایج نشان داد که جایگزین کردن 100 درصد زائدات پنبه به‌جای یونجه سبب افزایش معنی‌دار مصرف خوراک، افزایش وزن روزانه و کاهش ضریب تبدیل خوراک شد (05/0P<). جایگزینی 66/66 درصد و 100 درصد زائدات پنبه به‌جای یونجه سبب بیشترین غلظت کل اسیدهای چرب فرار، اسید استیک و نیز نسبت استات به پروپیونات شد (05/0P<). تفاوت معنی‌داری بین تیمارها در مقادیر دفع مشتقات پورینی ادرار و ساخت پروتئین میکروبی وجود نداشت. استفاده از 66/66 درصد جایگزینی زائدات پنبه به‌جای یونجه در جیره باعث افزایش معنی‌دار جمعیت کل باکتری‌های مایع شکمبه شد (05/0P<)، ولی بر جمعیت پروتوزوآ تأثیر معنی‌داری نداشت. فراسنجه‌های تجزیه‌پذیری ماده خشک، پروتئین خام و الیاف نامحلول در شوینده خنثی، تفاوت معنی‌داری بین تیمارهای آزمایشی نداشتند. به­طور کلی، این تحقیق نشان داد که جایگزین کردن زائدات پنبه تا 100 درصد به‌جای یونجه در جیره سبب بهبود عملکرد رشد و غلظت کل اسیدهای چرب فرار شکمبه بره‌های پرواری شد و قابل توصیه است.

Keywords

• بره پرواری
• پروتئین میکروبی
• تجزیه‌پذیری
• زائدات پنبه
• جمعیت میکروبی شکمبه