همسنجی اثربخشی درمان شناختی رفتاری و درمان وجودی بر بهزیستی روانشناختی و امیدواری زنان سرپرست خانوار شهرستان رشت

Abstract

زنان سرپرست خانوار با دشواری‌ها و چالش‌های روانی و اجتماعی برای دست یابی به بهزیستی روانشناختی مواجه هستند، ازاین‌رو هدف پژوهش حاضر هم‌سنجی اثربخشی درمان شناختی رفتاری و درمان وجودی بر بهزیستی روانشناختی و امیدواری زنان سرپرست خانوار شهرستان رشت می‌باشد. وش کار: روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با دو گروه آزمایش و گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان سرپرست خانوار شهر رشت و حجم نمونه شامل 60 نفر که در دو گروه آزمایش(20 نفر در گروه تحت درمان وجودی، و 20 نفر گروه تحت درمان شناختی رفتاری) و یک گروه گواه (20 نفر) به طور تصادفی قرار داده شدند. سپس به هر یک از دو گروه آزمایش 8 جلسه گروهی 90 دقیقه‌ای درمان شناختی رفتاری و درمان وجودی ارائه شد. ابزارهای گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه بهزیستی روانشناختی کارول ریف(1989) و پرسشنامه امیدواری اشنایدر و همکاران (2002) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد، در متغیرهای بهزیستی روان‌شناختی و امیدواری، اثر اصلی زمان به لحاظ آماری معنادار و بدین معنی است که بین سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری در متغیرهای بهزیستی روان‌شناختی و امیدواری زنان سرپرست خانوار در دو گروه آزمایش(درمان شناختی‌رفتاری و درمان وجودی) تفاوت معناداری وجود داشته که نشان‌دهنده تأثیر معنادار هر دو روش درمانی بر متغیرهای وابسته پژوهش بود. انتیجه‌گیری: هر دو روش درمانی به یک میزان توانسته‌اند بر افزایش بهزیستی روان‌شناختی و امیدواری زنان سرپرست خانوار تأثیرگذار باشند.

Keywords

• درمان شناختی رفتاری
• درمان وجودی
• بهزیستی روانشناختی
• امیدواری
• زنان سرپرست خانوار