Ṭibb-i Tavānbakhshī (Dec 2017)
تاثیر توانبخشی شناختی مبتنی بر حرکت بر بهبود توجه پایدار و انعطافپذیری شناختی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی
Abstract
مقدمه و اهداف اختلال نقصتوجه و بیشفعالی، اختلالی عصب-تحولی است. نقص کارکردهای اجرایی خصیصه فراگیر این اختلال محسوب میشود. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثربخشی توانبخشی شناختی مبتنی بر حرکت بر بهبود توجه پایدار و انعطافپذیری شناختی در کودکان مبتلا به اختلال نقصتوجّه/بیشفعالی میباشد. مواد و روش ها پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی که در آن از طرح کارآزمایی بالینی تصادفی (پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل) استفاده شده است. در مطالعه حاضر30 کودک 7 تا 12 ساله مراجعهکننده به کلینیکهای شهر تهران که توسط روان پزشک دارای تشخیص اختلال نقص توجّه/بیش فعالیبودند با استفاده از نمونهگیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند.توجه پایدار و انعطافپذیری شناختی با آزمونهای ثبت توجه و ردیابی الف و ب ارزیابی شد. دادههای پژوهش حاضر با آزمون آماری tمستقل، تحلیل واریانس آمیخته و به کمک نرمافزار SPSS20مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نتایج به دست آمده از پژوهش نشان داد که در توجه پایدار (01/0>P) و انعطافپذیری شناختی (01/0>P) گروه درمان بعد از مداخله بهبود حاصل شد. به این صورت که در پیش آزمون تفاوت چندانی بین گروه کنترل و آزمایش در توجه پایدار و انعطافپذیری شناختی دیده نشد، امّا در پس آزمون نمرات گروه آزمایش به طور معناداری از گروه کنترل افزایش یافته بود. نتیجه گیری نتایج حاصل از تحلیل آماری دادهها نشان میدهد که با در نظر گرفتن گروه کنترل و درمان توانبخشی شناختی مبتنی بر حرکت موجب تقویت توجه پایدارو انعطافپذیری شناختی کودکان مبتلا به اختلال نقصتوجّه/ بیشفعالی شده است.
