مقایسه اثر تقویت عضلات دور کننده و چرخاننده خارجی مفصل ران با عضلات چهارسر در بیماران مبتلا به سندرم درد کشککی- رانی

Abstract

مقدمه: سندرم درد کشککی– رانی یکی از اختلالات ارتوپدی زانو است که در سنین جوانی و بیشتر در زنان شایع می‌باشد. کاهش قدرت و کوتاه شدن زمان رفلکس عضله پهن مورب داخلی از یک طرف و کاهش قدرت عضلات دور کننده و چرخاننده خارجی استخوان ران که باعث افزایش زاویه Q می‌شود، از طرف دیگر به عنوان عوامل اصلی این سندرم شناخته شده‌اند. تحقیق حاضر مقایسه اثر تقویت عضلات دور کننده و چرخاننده خارجی ران را با عضلات چهارسر در بیماران مبتلا به سندرم درد کشککی- رانی بررسی نموده است. مواد و روش‌ها: 26 بیمار مبتلا به سندرم درد کشککی- رانی به صورت تصادفی در دو گروه یک و دو قرار گرفتند. گروه یک به مدت 8 هفته هر هفته سه روز، تمرینات قدرتی عضلات دور کننده و چرخاننده خارجی مفصل ران را انجام داد. گروه دوم در مدت مشابه تمرینات قدرتی عضلات چهارسر ران را با تأکید بر عضلات پهن مورب داخلی انجام داد. از دینامومتر دستی، پرسش‌نامه درد VAS (Visual analog scale) و عملکرد WOMAC (Western ontario and mcmaster university osteoarthritis)، قبل و بعد از دوره تمرین جهت اندازه‌گیری قدرت، درد و عملکرد استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون ANOVA برای اندازه‌های تکراری و از آمار توصیفی جهت بررسی اطلاعات توصیفی استفاده شد. یافته‌ها: هر دو گروه تفاوت معنی‌داری را قبل و بعد از مداخله در مقیاس درد VAS، مقیاس عملکرد WOMAC و قدرت عضلات دور کننده و چرخاننده خارجی در گروه یک و چهارسر رانی در گروه دو نشان دادند (01/0 ≤ P). مقایسه داده‌های بین دو گروه در مقیاس درد VAS و مقیاس عملکرد WOMAC تفاوت معنی‌داری را در قبل و پس از دوره تمرینی نشان نداد (01/0 ≤ P). نتیجه گیری: پس از 8 هفته تمرین درمانی، هر دو گروه کاهش درد و بهبود عملکرد و افزایش قدرت عضلات دور کننده و چرخاننده خارجی مفصل ران در گروه یک و قدرت عضلات چهارسر ران در گروه دو را نشان دادند. بر مبنای تحقیق حاضر تقویت عضلات مفصل ران و زانو می‌تواند در کاهش درد و افزایش عملکرد بیماران مبتلا به این سندرم مؤثر باشد. کلید واژه‌ها: سندرم درد کشککی- رانی، عضلات دور کننده ران، عضلات چرخاننده خارجی ران، تقویت، عضله چهارسر رانی