عوامل مرتبط با مرگ و میر نوزادان بستری در بخش مراقبت‌های ویژه‌ی نوزادان بیمارستان قائم مشهد: یک مطالعه مورد- شاهدی

Abstract

مقدمه: نوزاد موجود آسیب‌پذیری است که مرگ وی تحت تأثیر دوره‌ی جنینی و همچنین، عواملی در حین و پس از زایمان قرار دارد. اولین قدم در راه کاهش میزان مرگ ‌و میر نوزادان، شناسایی علل مرتبط با آن است. مطالعه‌ی حاضر با هدف بررسی علل مرگ‌ و ‌میر نوزادان در بیمارستان ‌قائم مشهد انجام شد.روش‌ها: پژوهش حاضر، یک مطالعه‌ی مورد- شاهد بود. مطالعه بر روی نوزادان بستری در بخش مراقبت‌های‌ ویژه‌ی نوزادان (Neonatal intensive care unit یا NICU) بیمارستان قائم مشهد طی سال‌های 95-1390 شامل 448 نوزاد فوت شده (گروه مورد) و 448 نوزاد ترخیص شده (گروه شاهد) انجام شد. داده‌ها توسط پژوهشگر آموزش دیده از طریق مطالعه‌ی پرونده‌ی نوزادان، تکمیل گردید. واکاوی داده‌ها با استفاده از از نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 23 در سطح معنی‌داری 050/0> P انجام شد.یافته‌ها: از بین نوزادان بستری در NICU، 7/53 درصد پسر و 3/46 درصد دختر با میانگین سنی 06/6 ± 80/16 روز بودند. مدل Logistic regression نشان داد که Apgar دقیقه‌ی اول کمتر از 6 (91/2 = Odds ratio یا OR)، وجود آسفیکسی (64/2 = OR)، سپسیس (41/2 = OR) و سندرم زجر تنفسی (13/8 = OR) باعث افزایش شانس فوت نوزادان بستری در بخش مراقبت‌های ویژه و افزایش سن نوزاد باعث کاهش شانس فوت نوزادان شده است. متغیرهای جنس نوزاد و نوع زایمان نیز ارتباط معنی‌داری را نشان نداد.نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، آسفیکسی، سپسیس، سندرم زجر تنفسی، آپگار پایین و وزن پایین هنگام تولد از شایع‌ترین علل مرگ نوزدان بودند

Keywords

• نوزادان
• بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان
• سپسیس
• آسفیکسی