ارزیابی اثربخشی دوره‌های آموزش کارآفرینی (مطالعه موردی سازمان کار و امور اجتماعی استان خوزستان)

Abstract

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی دوره‌های آموزش کارآفرینی سازمان کار و امور اجتماعی استان خوزستان در سال 1389 می‌باشد. جامعه‌ی آماری شامل کلیه‌ی افراد متقاضی کار و تسهیلات اشتغال‌زایی سازمان کار و امور اجتماعی استان خوزستان به تعداد 13567 نفر است، که با بهره‌گیری از جدول تعیین حجم نمونه‌ی مورکان تعداد 370 نفر نمونه انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شده‌اند. ابزار اندازه‌گیری، پرسشنامه‌ی سنجش ویژگی‌های شخصیتی کارآفرینان ایرانی با 95 سؤال و 4 طیف بوده که پایایی آن 92/0 و روایی همزمان آن 74/0 گزارش شده است. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی بوده که در سطح آمار توصیفی از مشخصه‌هایی نظیر میانگین و انحراف‌معیار و در سطح آمار استنباطی از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شده است. یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که دوره‌های آموزش کارآفرینی در پرورش قابلیت کارآفرینی متقاضیان مؤثر بوده است (006/8=F و 005/0≥P)؛ محل اخذ مدرک تحصیلی در میزان قابلیت کارآفرینی متقاضیان مؤثر نبوده است (360/0=F و 55/0≥P) و بین میزان قابلیت کارآفرینی متقاضیان بر اساس متغیر جنسیت تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد (350/0=F و 85/0≥P).

Keywords

• کارآفرینی
• آموزش کارآفرینی
• سازمان کار و امور اجتماعی استان خوزستان