بررسی تاثیر صخره شیشه ای بر اشتیاق شغلی با نقش میانجی سکوت سازمانی

Abstract

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر صخرة شیشه‌ای بر اشتیاق شغلی با نقش میانجی سکوت سازمانی صورت گرفته است. جامعة آماری شامل کلیة کارکنان رسمی زن دانشگاه بوعلی سینای همدان به تعداد 88 نفر است که با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده، 52 نفر به‌عنوان نمونه جهت مطالعه انتخاب شده‌اند. برای گردآوری داده‌های پژوهش از سه پرسش‌نامة صخرة شیشه‌ای، سکوت سازمانی و اشتیاق شغلی استفاده شده است. برای روایی پرسش‌نامه‌ها از متخصصان علوم تربیتی و مدیریت بهره گرفته شده و برای بررسی قابلیت اعتماد ترکیبی هر‌یک از سازه‌ها از ضریب دیلون‌ـ گلداشتاین (cρ) و میانگین واریانس استخراج‌شده، استفاده شده است. شاخص‌های پایایی ترکیبی هر دو پرسش‌نامه بیشتر از 7/0 و میانگین واریانس استخراج‌شدة آن‌ها نیز بیشتر از 5/0به دست آمد. داده‌های پژوهش با استفاده از نرم‌افزارهای Excel، SPSS، VisualPLS و SmartPLS و با آزمون پیرسون، مدل‌یابی معادلات ساختاری به روش Partial Least Square (PLS) آزمون خودگردان‌سازی، شاخص Q2 Stone-Geisser و شاخص نیکویی برازش تحلیل شدند. نتایج به‌دست‌آمده گویای آن بود که اثر مستقیم صخرة شیشه‌ای بر اشتیاق شغلی منفی و معنادار است، اما اثر مستقیم این متغیر بر سکوت سازمانی مثبت و معنادار است. همچنین، اثر سکوت سازمانی بر اشتیاق شغلی نیز منفی و معنادار است. اثر غیر‌مستقیم صخرة شیشه‌ای بر روی اشتیاق شغلی با میانجی‌گری سکوت سازمانی منفی و معنادار است.

Keywords

• اشتیاق شغلی
• دانشگاه بوعلی سینا
• سکوت سازمانی
• صخرة شیشه‌ای
• کارکنان زن