مجله دانشگاه علوم پزشکی سبزوار (Jan 1970)
بررسی اثر میریستین بر عملکرد انقباضی آئورت سینه‌ای در موش صحرایی دیابتی‌شده با استرپتوزوتوسین
Abstract
زمینه و هدف: بیماری دیابت قندی با گذشت زمان با افزایش وقوع بیماری‌های قلبی- عروقی همراه است. باتوجه به خاصیت آنتی‌اکسیدانی فلاونوئید میریستین، هدف تحقیق حاضر بررسی اثر تجویز این ماده بر پاسخ انقباضی و رفع انقباضی آئورت سینه‌ای ایزوله در مدل تجربی دیابت قندی و تعیین نقش استرس اکسیداتیو در موش صحرائی بود. موادّ و روش‌ها: دراین مطالعه‌ی تجربی، موش‌های صحراییِ نر به چهار گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با میریستین (1 میلی‌گرم بر کیلوگرم)، دیابتی و دیابتی تحت تیمار با میریستین (1 میلی‌گرم بر کیلوگرم) تقسیم‌شدند. میریستین 10 روز پس از تزریق استرپتوزوتوسین به‌مدت 3 هفته (داخل صفاقی) و روزانه تجویزشد. درانتها، پاسخ انقباضی حلقه‌های آئورت سینه‌ای به کلرور پتاسیم و فنیل‌افرین و شل‌شدگی به استیل کولین با استفاده از بساط بافت ایزوله مورد سنجش‌قرارگرفت و میزان مالون دی آلدئید (MDA) و نیتریت در بافت آئورت تعیین‌شد. یافته‌ها: حداکثر پاسخ انقباضی آئورت سینه‌ای در گروه دیابتی تحت تیمار با میریستین به کلرور پتاسیم به‌طور غیر معنادار و به فنیل‌افرین به‌طور معنادار (05/0p
