پژوهش های تاریخی (Oct 2018)

بررسی عملکرد بلدیه در دورﮤ پهلوی اول، نمونه ‌پژوهی شیراز

  • مهدی خدامی,
  • مرتضی نورائی,
  • اصغر فروغی ابری

DOI
https://doi.org/10.22108/jhr.2017.100486
Journal volume & issue
Vol. 10, no. 3
pp. 1 – 23

Abstract

Read online

بلدیه آﻳﻴﻨﮥ تمام‌نمای آمال و خواست‌های محلی به شمار می‌رفت. ساﺑﻘﮥ شکل‌گیری بلدیه در ایران به دوران پیش از مشروطیت و عصر ناصری بازمی‌گشت. بااین‌حال، شکل‌گیری بلدﻳﮥ شیراز به‌صورت رسمی به سال 1286ش/1907م بازمی‌گردد. در دوران قاجار بلدیه شیراز اسمی بی‌مسما بود که فراتر از تنویر و تنظیف، آن هم به‌صورت ناقص، کاری انجام نداد. شیراز شهری سنتی بود که کوچه‌هایی تنگ و باریک داشت و در شب نیز اثری از روشنایی در آنها نبود. در دوران پهلوی اول، بلدیه‌ها دچار تحولاتی شدند و گام‌هایی روبه‌جلو برداشتند. این مقاله با رویکرد تحلیلی و با تکیه‌بر منابع دسته اول همچون مطبوعات و اسناد انتشارنیافته سازمان اسناد ملی واحد فارس، تأثیر تحولات صورت‌گرفته در بلدیه شیراز را بررسی کرده است. پرسش اصلی پژوهش این است که مهم‌ترین مشکلات و موانع خدمات شهری در شیراز چه بود؟ در این پژوهش، سه دسته مشکلات شناسایی شده است. فرضیه اصلی در خط سیر پژوهش به این صورت در گزارﮤ ذیل خلاصه می‌شود: مؤلفه‌های امتناع گسترش خدمات شهری بلدیه شیراز به عناصر محلی و مالی مربوط بود. یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که باوجود بهبود تدریجی در عملکرد بلدیه، کمبود منابع مالی مهم‌ترین مشکل بلدیه شیراز در دوران پهلوی اول بود.

Keywords