تحلیل استراتژیک بازآفرینی شهری با تأکید بر مؤلفه‌های اجتماعی در فضاهای پیراشهری (مورد: بافت فرسوده منطقه 20 تهران)

Abstract

فضاهای شهری درون مناطق و محله­های شهری نیازمند برنامه­ریزی استراتژیک هستند تا به فراهم­سازی فعالیت­ها و فضاهای سالم کمک کند. وجود بافت­های ناکارآمد و فرسوده یکی از معضلات اساسی شهر تهران و بخصوص منطقه ۲۰ این شهر است که دارای معضلات و ناهنجاری­هایی متعدد اجتماعی است و یکی از ضرورت‌های مهم این منطقه از شهر تهران بازآفرینی این بافت‌های شهری است. در این راستا، هدف پژوهش حاضر تبیین عوامل مؤثر بر بازآفرینی شهری با تأکید مؤلفه‌های اجتماعی می­باشد.پژوهش حاضر ازنظر هدف، کاربردی و ازنظر روش توصیفی-تحلیلی است. جامعه آماری پژوهش افراد آگاه؛ کارشناسان و متخصصان در زمینه بافت فرسوده می‌باشد .روش نمونه‌گیری براساس روش نمونه‌گیری گلوله برفی می‌باشد که 15 نفر به‌عنوان حجم نمونه تعیین شدند و در جمع‌بندی و استخراج نتایج و تحلیل آن­ها، از نرم‌افزار­ SPSS، Excel و MICMAC وSWOT استفاده می­شود. یافته‌ها نشان داد که عوامل: سکونت بیش از 5 سال، عناصر هویت‌بخش در محله، احساس یکی بودن با اجتماع محلی، مشارکت مردمی در داشتن محله‌ای بهتر، ارتباط با همسایگان که به‌عنوان عوامل کلیدی موضوع انتخاب شدند. این متغیرها به‌واسطه اینکه دارای تأثیرگذاری و تأثیرپذیری بالایی هستند از انعطاف لازم برخوردار هستند و می‌توانند مورد کنترل قرار بگیرند و به‌نحوی‌که مطلوب برنامه­ریزان است تغییر کنند. نتایج حاصل از بخش دوم نشان داد، بازآفرینی شهری در منطقه 20 شهر تهران دارای تهدیدات و فرصت‌های زیادی برای تدوین راهبردهای مناسب شهری است و استراتژی SO و راهبرد تهاجمی را به‌عنوان اولین راهبرد و استراتژی برای بازآفرینی شهری بافت فرسوده منطقه 20 شهر تهران در اولویت می‌باشد.

Keywords

• بازآفرینی شهری
• مؤلفه‌های اجتماعی
• بافت فرسوده
• فضاهای پیراشهری
• تهران