زبان پژوهی (Jan 2021)

ارزیابی محتوای دستوری مجموعه کتاب های آموزش نوین زبان فارسی

  • نفیسه رئیسی مبارکه

DOI
https://doi.org/10.22051/jlr.2020.27463.1760
Journal volume & issue
Vol. 12, no. 37
pp. 39 – 68

Abstract

Read online

دستورِ آموزشی، بخشِ مهمی از آموزشِ زبان فارسی به غیر فارسی‌زبانان است که اصول‌ و پیچیدگی‌های این رویکرد، همواره نقد و بررسی ویژه­ای را در پی دارد. در همین راستا، پژوهش حاضر به ارزیابی و نقدِ محتوای دستوری کتاب­های آموزش نوین زبان فارسی بر پایة رویکرد دستور آموزشی می­پردازد. به این منظور، ابتدا مجموعه کتاب­های یادشده، از جنبة محتوای دستوری توصیف شدند. سپس، محتوا، روش، شیوة ارائه مطالب، مخاطب و تمرین­های دستوریِ کتاب بر مبنایِ مهمترین ویژگی­های دستور آموزشی تحلیل گردیدند. این ویژگی‌ها، مشتمل بر همراهیِ آموزشِ دستور و واژه، بافت‌مداری، طرح دستوری و آموزشِ چرخه­ای و تدریجی هستند. در پایان، نارسایی­های دستوریِ مجموعه، در پنج حوزة نادرستی‌ها، نام‌گذاری اصطلاح‌های دستوری، جمله‌های نمونه و نگارش، ارزیابی و نقد شدند. یافته‌های پژوهش نشان داد قواعدِ دستورِ آموزشی، بازتابِ نافرجامی در این مجموعه دارد. همچنین، محتوای دستوری این کتاب‌ها غیر منطقی و نارسا است و صورتی چرخه­ای و تدریجی ندارد. علاوه بر این، اساسِ محتوایی دستور در این مجموعه، فراتر از هر دیدگاه و رویکردی، از دستور زبانِ درستِ فارسی، دور شده و نیازمندِ ویرایش‌های اساسی است.

Keywords