اختلال در رفتگی پا (Splay leg) در یک کلنی خرگوش آزمایشگاهی نژاد دوچ: روش های تشخیص و اقدام موثر جهت حذف آن

Abstract

در خرگوش ها خصوصاً در بعضی از نژادها، اختلالی در اندام های حرکتی تحت عنوان در رفتگی پاها وجود دارد که بیشتر بصورت یک طرفه یا دو طرفه در پاهای جلویی یا عقبی و در سنین پایین ایجاد می شود. دامنه شدت این حالت از حد ملایم تا شدید، متغیر است. در این تحقیق در تعدادی (5/2-5/1%) از 750-700 سر خرگوش های آزمایشگاهی نژاد هلندی (دوچ) آلبینو، در محدوده سنی50-20 روزه، طی سالیان متمادی و بطور همیشگی ، حالت در رفتگی پاها در نوزادان هر دو جنس مشاهده می شد. با توجه به پرورش این حیوان در قفس های فلزی، تصور بر این بود که ضربه های مکانیکی و آسیب رسیدن به اندام های حرکتی، علت اصلی این اختلال بوده است. اما در این تحقیق با بررسی دقیق آسیب شناسی اندام های درگیر و نیز تهیه تصاویر رادیوگرافی و بررسی عوامل تغذیه ایی در جیره غذایی که کمبود آنها می تواند منجر به بروز آتروفی عضلانی و نهایتاً فلجی گردند، مشخص گردید که هیچگونه عاملی که منجر به بروز این حالت گردد، وجود نداشته و با توجه به اینکه در نژاد دوچ، نقش عوامل ارثی، در بروز اختلال در رفتگی پاها، در گزارشات متعددی ذکر شده است، طی 8 دوره تولید مثلی و در زمان 2 سال اقدام به شناسایی و حذف نوزادان مبتلا و اعضاء فامیل آنها شامل نوزادان و والدین به ظاهر سالم که احتمالاً ناقل ژن بیماری می باشندگردید و پس از آن در 4 دوره تولید مثلی دیگر، کلنی پرورشی حیوانات، مجدداً تحت نظر قرار گرفت که هیچگونه موردی از نوزادان مبتلا به دررفتگی اندام های حرکتی مشاهده نگردید و درصد بروز اختلال به صفر رسید و اختلال مورد نظر بطور کامل حذف گردید.

Keywords

• در رفتگی پا
• خرگوش آزمایشگاهی
• تشخیص
• حذف