NAHİV KAİDELERİNİN TESPİTİNDE KULLANILAN KAYNAKLAR

Abstract

Dilolgusu insanla başlamış insan nesli var olduğu sürece de var olmaya devamedecektir. Dilbilimciler tarihin her döneminde bu olgu üzerinde araştırmalaryapmış, dilin sözlü ve yazılı dönemleri olduğunu tespit etmişlerdir. Birsonraki aşamada dünyada konuşulagelen dillerin gramerini tespit etmeyeçalışmışlardır. Dünyada konuşulagelen dillerden biriside Arapçadır. Arapçabilindiği üzere çoğunlukla sözlü olarak devam ettirilegelen bir dil olup, İslamdininin insanlara din olarak gönderilişi ile birlikte, daha çok yazılı olarakaktarılmaya başlanmıştır. İslam’ın kutsal metni olan Kurân’ın dilinin Arapçaolması başta olmaküzere daha birçok sebepten dolayı bu dile olan yöneliş artmışve Arap dilbilimciler bu dilin gramerini tespit etmek için çok erken dönemdenitibaren çalışmalarını başlatmışlardır. Gramer ilmine başlangıçta sarf, nahiv,delalet, vb. alt disiplinlere ayrılmadan önce nahiv dendiği bilinmektedir. Bumakalede nahiv terimi bu genel manada kullanılmış ve bu ilim tespit edilirkenbelli bir yöntem izlenmiş olduğu görülmektedir. İzlenen bu yönteme klasikeserlerde nahiv usulü ya da usulü’n-nahv denmiştir. Bu makalede nahvintespitine kaynaklık eden sema, icma, kıyas ve ıstıshab incelenip tanıtımıyapılacaktır.