تهیه و ارزیابی غشاهای شبکه آمیخته پلی وینیل کلراید-نانوذرات اکسیدروی به منظور جداسازی CO2 /N2 ،ا CO2/CH4 و N2/CH4

Abstract

در این پژوهش غشاهای شبکه آمیخته پلی وینیل کلراید- نانوذرات اکسیدروی تهیه شده و به منظور بررسی خواص جداسازی گاز، مورد ارزیابی قرار گرفتند. اثر افزایش اکسید روی و نیز فشار خوراک بر عملکرد جداسازی گاز این غشاها برای گازهای هلیم، نیتروژن، متان و دی اکسید کربن مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان می‏دهد که تراوایی همه گازها با افزایش نانوذرات اکسیدروی روند افزایشی داشته است. تراوایی گازهای هلیم، متان، دی اکسید کربن و نیتروژن در غشاهای شبکه آمیخته حاوی 15% وزنی اکسید روی در فشار bar 8، به ترتیب از 56/3، 007/0، 21/0 و 01/0 به 9/49، 12، 4/26 و 6/1 نسبت به غشاهای بدون نانو ذرات افزایش یافته است. همچنین، تراوایی هر یک از گازهای مورد مطالعه با افزایش فشار خوراک ورودی، افزایش یافته و انتخاب پذیری جفت‏های گازی مذکور با افزایش فشار، روند ‌کاهشی را دنبال کرده است. نتایج آزمون مقاومت مکانیکی نشان می‏دهد که استفاده از نانوذرات اکسید روی در ساختار غشا توانسته است مدول کششی را به میزان 11% بهبود دهد.

Keywords

• غشاهای شبکه آمیخته
• پلی وینیل کلراید
• نانوذرات اکسید روی
• جداسازی گاز
• انتخاب‏پذیری