Ṭibb-i Tavānbakhshī (Oct 2016)
بررسی دانش و نگرش معلمان ابتدایی شهر تهران در مورد اختلالات یادگیری و نقص-توجه/بیشفعالی و ارتباط آن با ویژگی‌های معلمان
Abstract
مقدمه و اهداف اختلالات یادگیری و بیشفعالی/نقصتوجه از شایع‌ترین اختلالات دوره کودکی به شمار میرود که در بسیاری از موارد با یکدیگر همآیند بوده و تأثیر فراوانی ازنظر تحصیلی بر زندگی و آینده کودکان مبتلا دارد. ازاین‌روی، دانش و نگرش در خصوص این اختلالات از سوی معلمان به‌خصوص در سالهای اولیه تحصیلی از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف از انجام پژوهش پیش رو بررسی دانش و نگرش معلمان ابتدایی شهر تهران در مورد اختلال نقصتوجه/بیشفعالی و ارتباط آن با ویژگی‌های معلمان بود. مواد و روش‌ها این مطالعه بر روی 200 نفر از معلمان ابتدایی تهران انجام شد. نمونهگیری به‌صورت خوشهای از مناطق آموزش و پرورش در چهار قسمت شمال، جنوب، شرق و غرب تهران انجام شده است و سپس، از بین آنها مدارس نهایی به‌صورت تصادفی انتخاب شدند. بررسی با استفاده از سه پرسشنامه شامل اطلاعات جمعیت شناختی، سنجش دانش و نگرش اختلال نقص توجه/بیشفعالی و سنجش دانش و نگرش اختلال یادگیری انجام شد. اعتبار پرسشنامه به تائید پنج نفر از روان‌پزشکان کودک رسید و برای بررسی پایایی آن، آزمون باز آزمون انجام شد که ضریب آلفای کرونباخ 89/0 به دست آمد. یافته‌ها بین دانش و نگرش معلمان درباره اختلالات یادگیری و دانش و نگرش آنها درباره بیشفعالی/نقص توجه رابطه مستقیم و معناداری مشاهده شد. میانگین نمره دانش هر دو اختلال در زنان به‌صورت معناداری بالاتر از میانگین مردان بود، اما بین دانش و نگرش معلمان درباره اختلالات یادگیری و نقصتوجه/بیشفعالی با سن، مدرک تحصیلی و سابقه تدریس آنها رابطه معناداری دیده نشد. نتیجه‌گیری معلمانی که درباره یکی از این دو اختلال دانش بیشتر و نگرش مثبتتری داشتند، در اختلال دیگر نیز نمرات بالاتری به دست آوردند. معلمان زن دانش بیشتری درباره این دو اختلال نسبت به معلمان مرد داشتند. به نظر میرسد معلمان مرد نیازمند آموزش بیشتری در این زمینه میباشند.
