SAMENWERKEN ALS HET SPANNEND WORDT: DE GEVOLGEN VAN DE CORONACRISES VOOR REGIONALE NETWERKEN IN DE DAKLOZENOPVANG.

Abstract

De COVID-19 pandemie zal een blijvende impact hebben op het sociaal- en gezondheidsdomein in Nederland en roept fundamentele vragen op over de organisatie ervan. Er zijn in het afgelopen jaar veel beleidsinitiatieven ontstaan in de zorg en het sociaal domein over professionele en organisatorische grenzen heen. Al voor de crisis was er een toenemende urgentie om de zorg en ondersteuning meer te organiseren rond bepaalde groepen van kwetsbare cliënten, geleverd op de juiste plek, gericht op een zo groot mogelijke kwaliteit van leven. De crisisrespons heeft voor nieuwe multisectorale verbindingen tussen organisaties gezorgd in de dienstverlening aan sommige van deze kwetsbare groepen. Daklozenopvang is een goed voorbeeld van een beleidsterrein waar multisectorale samenwerking, het belang van zorg op de juiste plek en acute uitdagingen in de dienstverlening tijdens de crisis samenkwamen. In dit artikel beschrijven wij de crisisrespons van de lokale overheid met betrekking tot de daklozenopvang in Rotterdam en Den Haag aan de hand van interviews met vijf stakeholders in strategische en operationele besluitvormingsposities. Daarnaast zijn cliënten in verschillende opvanglocaties bevraagd op hun evaluatie van de ervaren veranderingen in de dienstverlening. We distilleren de ‘lessons learned’ tijdens de crisis en reflecteren op de houdbaarheid van deze lessen voor toekomstig beleid.

Keywords

• crisis management, interorganisational collaboration, collaborative governance, population health management, homelessness, local government