Podbój Kanaanu w świetle Księgi Jozuego. Historia i wiara

Abstract

Jozue w Biblii przedstawiany jest jako „drugi” Mojżesz. W zamyśle autora biblijnego postać i dzieło Jozuego są przedstawiane na wzór Mojżesza: Jozue ma doprowadzić do końca dzieło Mojżesza, a więc zdobyć Izraela Ziemię Obiecaną. Wykonanie tego bożego nakazu ukazuje pierwsza część Księgi Jozuego (1,1-12,24): począwszy od Jerycha, Jozue zdobywa dla Izraela kolejne miasta i tereny Ziemi Obiecanej. Właśnie ta część Księgi Jozuego jest przedmiotem niniejszego artykułu. Opisy zdobywania poszczególnych miast i obszarów Kanaanu noszą znamiona tekstów historycznych; wyszczególnione są nazwy, liczby, przebieg operacji wojskowych oraz ich efekty. Tymczasem badania archeologiczne nie potwierdzają relacji ksiąg biblijnych o błyskawicznym podboju Kanaanu przez Izraelitów w XIII w., większość badaczy i egzegetów odrzuca dosłowne interpretacje biblijnych tekstów o podboju Kanaanu, ponieważ – jak uważają – opowieści te powstały dużo później niż same wydarzenia przez te opowieści opisywane. Jak interpretować tę niezgodność opisów biblijnych z opiniami badaczy opartych na wynikach badań archeologicznych i analizach egzegetycznych? Aby odpowiedzieć na te pytania autor artykułu dokonuje najpierw analizy głównych kampanii wojennych Jozuego (I), a następnie podejmuje próbę ich interpretacji w świetle danych archeologicznych (II).

Keywords

• Jozue
• podbój Kanaanu
• kampanie wojenne
• Jerycho
• Gibeon
• Galilea