منظر (Mar 2019)
سایهاندازی در آپارتمانهای نئومینیمال و کولونیال در مالزی
Abstract
هدف از این مطالعه سنجش سایهاندازی در نماهای جلویی ساختمانهایی با سبکهای متفاوت معماری در مالزی است. دو نمونة موردی از میان آپارتمانهای مرتفع در ایالت پنانگ (Penang) مالزی انتخاب شدند. اولین نمونه، آپارتمان هالامان کریستال (Halaman Kristal) است؛ ساختمان ۳۱ طبقهای که به صورت تلفیقی از سبکهای اروپایی و سنتی طراحی شده است .این سبک تلفیقی، با نام سبک کولونیال (Clonial Style) یا استعماری نیز شناخته میشود. این آپارتمان در منطقة جلوتانگ (Jelutong) در پنانگ واقع شده است. دومین نمونة مورد بررسی، ساختمان بایسواتر (Bayswater) است که 62 طبقه داشته و طراحی آن به سبک نئومینیمال اولیه (Early Neo-Minimalist) است. این بنا در کرانة شرقی جزیرة پنانگ مالزی واقع شده است. پنانگ در عرض جغرافیایی 5 درجه و 52 دقیقه و صفر ثانیه شمالی و طول جغرافیایی 001 درجه و 91 دقیقه و صفر ثانیه شرقی با آبوهوای استوایی، دومین ایالت مهم در مالزی است و در دهۀ اخیر، شاهد پیشرفتهای چشمگیری بوده است. برای بررسی و محاسبة مناطق سایهدار در نمای ساختمانهای مورد نظر از نرمافزار سانتول (Suntool) استفاده شده است. این بررسی در فواصل زمانی بین ساعات 8 صبح تا 7 بعدازظهر صورت گرفت؛ یعنی در شرایطی که پرتوهای خورشید به صورت عمود بر نمای ساختمان بتابد. مقایسة بین طراحی دو ساختمان با استفاده از شبیهسازی کامپیوتری انجام شد. نتایج پژوهش مشخص کرد که سبک کولونیال نتایج بهتری از سایهاندازی نسبت به سبک نئومینیمال در ساعات مختلف صبح تا بعدازظهر را نشان میدهد. طراحی دیوارهای عقبنشسته و بالکن در ساختمان هالامان کریستال در مقایسه با عناصر مشابه در آپارتمان بیسواتر، تأثیر بسزایی در ایجاد سایه داشته است. این عوامل، نفوذ تابش خورشید به بخش داخلی ساختمان و تابش آن به دیوار جلویی یا نمای ساختمان را محدود میکنند. در این پژوهش بیشتر تمرکز بر بررسی طراحی نما در طول ساعات پایانی تابش آفتاب یعنی از ساعت 5 بعدازظهر به بعد است. نتایج نشان داد که استفاده از کرکرههای عمودی و سقفهای جلوآمده (کنسول) به عنوان عناصر اضافی سایهساز برای مقابله با تشعشعات خورشیدی از اهمیت زیادی برخوردار است.
Keywords