Wieliszew, powiat legionowski, stanowiska III, VIb; wykopy XVI, XVIIc: przyczynek do rozważań nad wytwórczością krzemienną schyłkowego mezolitu (przemysł kokrowski)

Abstract

Treścią artykułu jest analiza krzemieniarstwa schyłkowego mezolitu ze stanowiska Wieliszew III i VIb w centralnej Polsce. Obejmowała ona dwie krzemienice z wykopu XVI i XVIIc. Cechami przemysłu kokrowskiego, które stanowiły podstawę jego wydzielenia, są: znacząca przewaga skrobaczy w stosunku do drapaczy, obecność techniki łuszczniowej, mikrolityzacja wyrobów oraz zubożenie zestawu zbrojników, ograniczających się głównie do trapezów. Obserwacjom traseologicznym poddano wytwory krzemienne w liczbie 136 sztuk, pochodzące z wykopu XVIIc. Wykazały one duży stopień zużycia. Zdecydowana większość została zastosowana do skrobania, przede wszystkim skóry. Poza tym narzędzia wykorzystano do obróbki drewna i kości, a mikrolity pełniły funkcję zbrojników stanowiących elementy uzbrojenia. Tłumacz: Beata Kita

Keywords

• mezolit
• Mazowsze
• Wieliszew (Polska)
• analiza traseologiczna
• analiza funkcjonalna