اثربخشی آموزش هوش هیجانی بر مدیریت زمان و خود کارآمدی دانش‌آموزان

Abstract

هدف این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش هوش هیجانی بر بهبود مدیریت زمان و خودکارآمدی دانش‌آموزان دختر بود. جامعة آماری کلیة دانش‌آموزان دختر سال اول متوسطه شهرستان هیر مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 91-90 بودند. از این جامعه آماری دو کلاس 20 نفری جمعاً 40 دانش‌آموز دختر به‌صورت تصادفی خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل مطالعه شدند. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی و طرح آن پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه‌های ناهمسان بود. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه‌های مدیریت زمان بارلینگ، کلوی و چونگ، خودکارآمدی اسکوارتز و جروسالم و هوش هیجانی برادبری و گریوز استفاده شد. داده‌های به‌دست آمده با تکنیک کواریانس چند متغیره تحلیل شد. نتایج نشان داد افرادی که در دورة آموزشی هوش هیجانی شرکت کردند بیش‌تر از افرادی که در این دوره شرکت نکردند، زمان خود را مدیریت می‌کنند و احساس خودکارآمدی بیش‌تری می‌کنند. همچنین معلوم شد که آموزش هوش هیجانی قسمت بیش‌تری از واریانس مدیریت زمان کوتاه مدت را در مقایسه با ورایانس مدیریت زمان بلند مدت و خودکارآمدی تبیین می‌کند. پژوهش حاضر ضمن بسط ادبیات پژوهشی مدیریت زمان، خودکارآمدی و هوش هیجانی، به توجه ویژة مشاوران مدارس به هوش هیجانی دانش‌آموزان تأکید می‌کند.

Keywords

• هوش هیجانی
• مدیریت زمان
• خودکارآمدی
• دانش‌آموزان دختر