Dzieje zagospodarowania mienia poewangelickiego w Osiecznej po 1945 r.

Abstract

Zimą 1944/1945 r. mienie ewangelickie, należące do lokalnych wspólnot religijnych i jednocześnie będące świadectwem ich historii, kultury materialnej i duchowej, stało się porzuconą własnością poniemiecką. Ewakuacja niemieckiej (często ewangelickiej) populacji skutkowała zakończeniem działalności licznych parafii ewangelickich, m.in. w Wielkopolsce – w tym w miasteczku Osieczna i okolicznych wsiach. Powojenne zagospodarowanie mienia poewangelickiego mogło być dwojakie: kościelne (katolickie) lub świeckie. W Osiecznej wszystkie nieruchomości spełniały świeckie funkcje gospodarcze i społeczne. Tamtejsza parafia protestancka nie została nigdy odtworzona, a jej własność częściowo zniszczała, a częściowo przetrwała do dziś, wtapiając się w małomiasteczkową codzienność.

Keywords

• Osieczna
• mienie poewangelickie
• świątynia
• parafia
• nacjonalizacja
• nieruchomość