ارزیابی حساسیت بینایی محیطی و مرکزی در نزدیک بینی خفیف و متوسط

Abstract

هدف: بررسی همبستگی میزان نزدیک‌بینی و حساسیت بینایی محیطی و مرکزی در موارد خفیف و متوسط نزدیک‌بینی به کمک دستگاه پریمتری هامفری روش بررسی: ۲۹ فرد (۵۸ چشم) با میانگین عیب انکساری نزدیک‌بینی 1/2±2/98- تحت ارزیابی حساسیت بینایی محیطی با روش Peripheral 60-4 و توسط دستگاه پریمتری هامفری قرار گرفتند. محدوده مورد بررسی به سه حلقه 40-30، 50-40 و 60-50 درجه تقسیم شد و میانگین حساسیت هر حلقه مورد مقایسه قرار گرفت. همچنین حساسیت مرکزی (فووآیی) نیز ارزیابی گردید. یافته‌ها: در مقایسه نزدیک‌بینی خفیف (0/75- تا 3- دیوپتر) و متوسط ( 3- تا 6- دیوپتر) تفاوت معناداری در حساسیت بینایی در محدوده 40-30 درجه (0/42=p) در محدوده 50-40 درجه (0/45=p) و در محدوده 60-50 درجه (0/35=p) مشاهده نشد. اما بین مقدار نزدیک‌بینی و حساسیت بینایی مرکزی یک همبستگی منفی مشاهده شد (0/33- =r و 0/01=p) نتیجه گیری: عدم مشاهده تفاوت معنادار بین دو گروه نزدیک‌بینی خفیف و متوسط در حساسیت بینایی محیطی، مبین این موضوع است که نمی‌توان پارامتر حساسیت بینایی محیطی را یک فاکتور متغیر در بررسیهای مرتبط با عیب انکساری نزدیک بینی محسوب نمود. نیاز است تا مطالعات بیشتر و در ابعاد گسترده‌تر در این رابطه صورت پذیرد.

Keywords

• نزدیک‌ بینی
• حساسیت بینایی
• بینایی محیطی