Zrównoważony rozwój a polityka miejska. Między utopią a rzeczywistością

Abstract

Idea zrównoważonego rozwoju każe nam ponownie spojrzeć na miasta, niekiedy wymyślać je na nowo. Pretenduje ona do przekształcenia sfery ludzkich działań, opiera się na nowych związkach człowieka z otaczającą go przestrzenią. Jak zorganizować publiczne strefy życia, aby zapewnić im wszystkim długie trwanie, rozsądnie korzystając z dostępnych zasobów? Jak stworzyć przyjazną człowiekowi przestrzeń miejską, która aktywnie integruje wszystkie zamieszkujące ją warstwy społeczne? Czym jest współczesne miasto idealne? Niniejszy artykuł przygląda się przestrzeni miejskiej przez pryzmat politycznej ideologii. Politykę tworzą nie tylko działania, ale również wypracowany wcześniej dyskurs. Zarówno sama polityczna praktyka, jak i program operują zaś innym systemem reprezentacji i odmiennym nazewnictwem. Co spowodowało, że to właśnie zrównoważony rozwój, a nie inna koncepcja stała się dominującym instrumentem legitymizowania działań politycznych na poziomie lokalnym? Artykuł odnosi się w szczególności do sprzeczności samej idei: z jednej strony optującej za rozwojem społeczno-gospodarczym i jego dynamiką, z drugiej zaś, wprowadzającej przeciwstawne pojęcie równowagi, stabilności.

Keywords

• zrównoważony rozwój
• polityka miejska
• utopia
• wyobraźnia społeczna
• etos społeczny
• urbanistyka