آب و توسعه پایدار (Aug 2022)
تخصیص بهینه برای مصارف شرب و صنعت با استفاده از رویکرد سیستم پشتیبان تصمیمگیری و مدل سریهای زمانی (مطالعه موردی: سد بار نیشابور)
Abstract
سد مخزنی بار در 23 کیلومتری شمال غرب شهر نیشابور با هدف تامین آب شرب شهر و آب مورد نیاز کارخانه فولاد نیشابور ساخته شده است. بهمنظور دستیابی به مقادیری قابل اعتماد برای تخصیص آب، از مدل شبیهسازی–بهینهسازی مدیریت منابع آب MODSIM (مدل سیستم پشتیبانی تصمیم گیری) به همراه مدلسازی سری زمانی رژیم جریان سطحی SARIMA با هدف پیشبینی 10 سال آینده (1396-1406)، بهره گرفته شده است. مدلسازی براساس سه سناریو سری زمانی دراز مدت (1348 لغایت 1396)، کوتاه مدت (10 ساله اخیر 1386-1396) و پیشبینی (10 ساله آینده) انجام شده است. نتایج پژوهش نشان از توانایی مناسب شبیهسازی جریان سطحی رودخانه توسط مدلهای سری زمانی مینماید. مدلسازی برنامهریزی منابع آب طرح بار نشان میدهد، بر پایه اطلاعات سری زمانی دراز مدت رواناب رودخانه بار، قابلیت اطمینان تامین آب برای کارخانه فولاد 80 درصد و برای شرب نیشابور 74 درصد است. این ارقام برای سری زمانی رواناب 10 ساله اخیر بهترتیب برابر 59 و 50 درصد میباشد که نشان از تأثیر خشکسالیهای اخیر و لزوم تغییر برنامهریزی تخصیص آب حوضه است. تغییرات حجم آب مخزن در دوره 10 ساله اخیر نشان میدهد، به استثنای سالهای 1388 و 1389 در بیشتر ماههای سایر سالها، آبی جهت تنظیم در مخزن سد وجود ندارد. به همین جهت باوجود قابلیت اطمینان بالای تخصیص آب در سری زمانی دراز مدت، قابلیت اطمینان در دوره کوتاه مدت اندک است و نشان از ریسک بالای طرح در تأمین نیازهای آبی دارد.
Keywords