Comparing the Frequency of TIM-3 Polymorphism in Multiple Sclerosis Patients with Healthy Controls

Abstract

مقدمه: مولتیپل اسکلروزیس (MS یا Multiple sclerosis) یک بیماری خودایمن مزمن در سیستم عصبی مرکزی (CNS یا Central nervous system) است که با پاسخ سلول‌های لنفوسیت T به آنتی‌ژن‌های میلین ایجاد می‌شود. یکی از انواع گیرنده‌های سطح سلولی لنفوسیت‌های T مولکول‌های خانواده‌ی TIM (T-cell immunoglobulin and mucin domain) هستند که SNPهای (Single nucleotide polymorphisms) متعددی در ژن مربوط به آن‌ها شناسایی شده است. این SNPها همواره با بیماری‌های خودایمن مختلفی در ارتباط بوده‌اند. هدف از این مطالعه، مقایسه‌ی فراوانی پلی‌مورفیسم +4259A>C ژن 3-TIM در بیماران دچار مولتیپل اسکلروزیس و افراد سالم در اصفهان بود تا مشخص شود که آیا این پلی‌مورفیسم زمینه‌ساز بیماری فوق در اصفهان می‌باشد؟ روش‌ها: DNA سلول‌ها با استفاده از کیت استخراج DNA، از خون افراد جدا شد. در این مطالعه، از روش PCR-RFLP (Polymerase chain reaction-restriction fragment length polymorphism) استفاده کردیم. ابتدا ژن 3-TIM تکثیر شد؛ سپس، در مجاورت آنزیم خرد کننده قرار گرفت. با تکنیک الکتروفورز، قطعات حاصل از هضم آنزیمی تفکیک شد و مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: تفاوت معنی‌داری بین فراوانی ژنوتیپ‌ها و الل‌های پلی‌مورفیسم +4259A>C در بیماران و افراد سالم مشاهده شد (029/0 = P). شانس ابتلا به بیماری در افرادی که حامل الل C بودند، حدود 2 برابر افراد فاقد این الل بود (010/0 = P). نتیجه‌گیری: پلی‌مورفیسم +4259A>C ممکن است در ابتلا به بیماری مولتیپل اسکلروزیس نقش داشته باشد. برای درک بیشتر می‌توان، اثر این پلی‌مورفیسم را بر بیان و نحوه‌ی عمل مولکول 3-TIM بررسی کرد.

Keywords

• T-cell immunoglobulin and mucin domain-3 (TIM-3)
• Multiple sclerosis
• Polymorphism