الگو‏یابی معادلات ساختاری اثر کیفیت زندگی بر مشکلات رفتاری-عاطفی دانشجویان خانوادۀ شهدا با میانجی‏گری عمل به باورهای دینی

Abstract

سابقه و هدف: امروزه مطالعۀ دین و دین‌داری با رویکرد روان‏شناسانه به مسئلۀ ویژه‏ای از مسائل بهداشت روان تبدیل شده است. باوجوداین، یافته‏های مطالعاتی در زمینۀ نقش دین‌داری در سلامت روانی در قشرهای مختلف جامعه متناقض می‏باشد. این پژوهش با هدف تبیین اثر کیفیت زندگی بر مشکلات رفتاری-عاطفی بر اساس نقش میانجی‌گر عمل به باورهای دینی در دانشجویان خانوادۀ شهدا انجام شده است. روش کار: روش پژوهش حاضر توصیفی-همبستگی از نوع علّی است. جامعۀ آماري شامل تمامی دانشجویان خانواده‏های شهدای استان گلستان بود که تعداد 250 نفر از آنان با روش دردسترس انتخاب شدند و به پرسش‌نامۀ کیفیت زندگی، فرم کوتاه چک‌لیست نشانه‌های اختلالات روانی و پرسش‌نامۀ عمل به باورهای دینی پاسخ دادند. تحلیل داده­ها با استفاده از الگو‌یابی معادلات ساختاری انجام شد. در این پژوهش همۀ موارد اخلاقی رعایت شده است و مؤلفان مقاله تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند. یافته‌ها: بر اساس نتایج این پژوهش، میزان عمل به باور دینی بیشتر دانشجویان در حد متوسط روبه‌بالا بود و الگوی پیشنهادی روابط علّی بین متغیّرهای پژوهش برازش قابل قبولی داشت. به‏طور کلی، در الگوی پیشنهادی پژوهش، نتایج نشان داد که کیفیت زندگی به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم از طریق عمل به باورهای دینی در دانشجویان شاهد با مشکلات رفتاری-عاطفی، اضطراب، افسردگی، وسواس، حساسیت به روابط بین‌فردی، شکایات جسمانی و فوبیا رابطه داشت (05/0>P). این رابطه بین کیفیت زندگی با عمل به باورهای دینی مثبت و معنی‏دار بود (05/0>P). رابطۀ بین عمل به باورهای دینی با مشکلات رفتاری-عاطفی نیز منفی و معنی‏دار بود (05/0>P). نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش، آموزش و ارتقای کیفیت زندگی و نیز ترغیب دانشجویان به عمل به باورهای دینی به بهبود مهارت حل مسئله و کاهش مشکلات رفتاری-عاطفی منجر می‏شود.

Keywords

• باور دینی؛ دانشجو؛ کیفیت زندگی؛ مشکلات رفتاری-عاطفی