تأثیر بازتوانی قلبی بر وضعیت همودینامیک بیماران بعد از جراحی بای‌پس عروق کرونر

Abstract

مقدمه: امروزه جراحی پیوند بای‌پس عروق کرونر (CABG)در بسیاری از بیماران برای برطرف نمودن مشکلات ناشی از بیماری‌های قلبی-عروقی متداول می‌باشد. هدف: تعیین تاثیر بازتوانی قلبی بر شاخص‌های همودینامیک بیماران تحت CABG روش: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی، 100 بیمار پس از عمل جراحی پیوند عروق کرونر به دو گروه مساوی مداخله و کنترل تقسیم شدند. فاز 2 برنامه بازتوانی قلبی به مدت 24 جلسه برای گروه آزمون انجام شد و گروه کنترل از برنامه‌های معمول پیروی کردند. به منظور گردآوری داده‌ها از پرسشنامه دموگرافیکی و برگه ثبت وضعیت همودینامیک در زمان ترخیص یا شروع بازتوانی، هفته چهارم یا جلسه 12 بازتوانی قلبی و هفته 8 یا جلسه 24 بازتوانی قلبی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه 17 و آزمون‌های تی‌مستقل، مجذورکای و آنالیزواریانس یک‌طرفه استفاده شد. یافته‌ها: گروه‌های آزمون و کنترل از لحاظ متغیرهای دموگرافیک اختلاف معناداری با یکدیگر نداشتند. مقایسه یافته‌های دو گروه نشان داد که به طور معنی‌داری میانگین تعداد ضربان قلب 8 هفته بعد از ترخیص در گروه آزمون با میانگین و انحراف معیار34/8±84/72 کمتر از گروه کنترل(93/7±75/77) بود (006/0p

Keywords

• بازتوانی قلبی
• بای‌پس عروق کرونر
• شاخص‌های همودینامیک