Pediatric Endocrinology, Diabetes and Metabolism (Mar 2010)
Ocena szybkości wzrastania i gospodarki wapniowo-fosforanowej, gęstości mineralnej kości oraz zmiany składu ciała u dzieci z somatotropinową niedoczynnością przysadki w pierwszym roku leczenia rekombinowanym ludzkim hormonem wzrostu (rhGH)
Abstract
Wprowadzenie: Najistotniejszym efektem leczenia hormonem wzrostu u dzieci jest promocja wzrastania. U dorosłych największe znaczenie ma efekt metaboliczny. Leczenie to wywiera wpływ na kształtowanie się prawidłowego składu masy ciała, na metabolizm tkanki kostnej oraz gęstość mineralną kości. Cel pracy: Porównanie tempa wzrastania oraz ocena gospodarki wapniowo-fosforanowej, gęstości mineralnej kości i zmian składu ciała u dzieci z somatotropinową niedoczynnością przysadki (SNP) po upływie pierwszego roku leczenia hormonem wzrostu. Materiał i metody: Badaniem objęto 120 dzieci i młodzieży (85 chłopców i 35 dziewcząt) w wieku od 6 do 21,5 roku (średnia wieku 14,2±3,0) leczonych w Klinice Endokrynologii i Diabetologii Wieku Rozwojowego we Wrocławiu w latach 2002-2006 z powodu somatotropinowej niedoczynności przysadki. Z analizy wyłączono pacjentów z wielohormonalną niedoczynnością przysadki oraz z innymi schorzeniami współistniejącymi. W badaniu uwzględniono wiek, płeć dziecka, wiek rozpoczęcia leczenia, stopień niedoboru hormonu wzrostu, stężenie wapnia, magnezu i fosforanów w surowicy krwi, gęstość mineralną kości (BMD), zawartość minerałów kostnych, zawartość tkanki tłuszczowej oraz beztłuszczowej. Wszystkie dzieci były leczone rekombinowanym ludzkim hormonem wzrostu (rhGH) w dawce 0,7 j/kg m.c. na tydzień, nie odnotowano przerw w leczeniu. Wyniki: Częściową SNP rozpoznano u 71 dzieci (52 chłopców i 19 dziewcząt), całkowitą SNP rozpoznano w 49 przypadkach (34 chłopców i 15 dziewcząt). ?redni wiek włączenia leczenia wynosił 11,7±2,9 roku. Po pierwszym roku leczenia szybkość wzrastania poprawiła się z 3,9±1,1 cm/rok przed leczeniem do 8,72±2,27 cm/rok (p〈0,01) dla całej badanej grupy, dla dziewcząt z 3,8±1,2 cm/rok do 8,77±1,76 cm/rok (p〈0,01), dla chłopców z 3,2±1,3 cm/rok do 8,58±2,27 cm/rok (p〈0,01).?rednie stężenie wapnia (9,1±0,2 mg/dl vs. 10,11±0,57mg/dl), fosforanów (4,38±0,45 mg/dl vs. 4,53±0,55 mg/dl i magnezu (2,01±0,19 mg/dl vs. 2,15±0,24 mg/dl) oraz fosfatazy alkalicznej (ALP) (245,0±30,0 U/l vs. 226±24,32 U/l) w surowicy krwi pozostawały w granicach norm laboratoryjnych i nie różniły się statystycznie istotnie. BMD L2-L4 wzrosło po roku terapii z 0,640±0,06 g/cm2 do 0,730±0,08 g/cm2. Zaobserwowano znamienne zmiany w składzie ciała po roku leczenia rhGH. Zawartość beztłuszczowej masy ciała (LBM) wzrosła z 28 689±4423 g do 35 549,09±2968 g (p〈0,05) po roku terapii, a tłuszczowej masy ciała zmniejszyła się średnio z 21 070±4019,8 g (33,15±7,6%) do 19 075,37±4307,3 g (26,15±8,6%) (p〈0,05).
