مجله دانشکده پزشکی اصفهان (Jan 2011)
تغییرات مقدار گلوتاتیون اکسید ناشی از پاراكوات در پلاسمای موش صحرایی در روش اندازهگیری کروماتوگرافی مایع با کارکرد عالی
Abstract
: گلوتاتیون یکی از مهمترین آنتیاکسیدانهای بدن میباشد و به کارگیری روشی دقیق و حساس برای اندازهگیری آن در پلاسما برای ارزیابی آسیبشناختی بسیاری از بیماریها سودمند است. اکسیداتیو استرس القاء شده توسط علفکش پاراکوات منجر به تغییراتی در میزان این تریپپتید حیاتی در بدن میشود. برای ارزیابی این تغییرات از یک روش HPLC با دتکتور فلورسانس استفاده شد. روشها: در این مطالعهی بنیادی، تعداد 30 موش صحرایی نر از نژاد wistar-albino، به کار گرفته شد. پلاسمای جمعآوری شده از موشهای صحرایی که در مواجهه با پاراکوات در 4 دوز 20، 30، 40 و 60 mg/kg قرار گرفته بودند با استونیتریل مخلوط و در سانتریفوژ rpm 5000 برای رسوب پروتئین قرار داده شد، محلول رویی در بن ماری C40 تحت جریان هوای ناشی از پمپ هوا خشک گردید. l 50 آب معمولی، l 50 بافر بورات 5/0 مولار با 9=pH و l 100 محلول g/ml 500 FMOC به آن اضافه شد و پس از مخلوط کردن، در دمای اتاق به مدت 15 دقیقه برای تکمیل فرایند مشتقسازی قرار گرفت. سپس l 20 از این ماده به دستگاهHPLC با ستون C18، فاز متحرک متانول- بافر فسفات (40:60 ؛v/v) وnm 260λex=، nm315λem= تزریق گردید. پس از جمعآوری دادهها، شاخصهای میانگین و انحراف معیار برای هر گروه با استفاده از نرمافزار SPSS محاسبه شد. یافتهها: از میان موشهایی که در مواجهه با پاراکوات قرار گرفته بودند، در دوز mg/kg 60 افزایش معنیداری در میزان گلوتاتیون اکسید (GSSG) نسبت به گروه شاهد دیده شد. روش مشتقسازی و جداسازی به کار برده شده در این مطالعه، امکان اندازهگیری مقادیر کم گلوتاتیون را به خوبی فراهم میآورد. نتیجهگیری: یافتههای فوق نشاندهندهی اهمیت به کارگیری روشی دقیق و حساس برای اندازهگیری گلوتاتیون، که یکی از مهمترین آنتیاکسیدانهای بدن در برابر شرایط اکسیداتیو استرس است، میباشد. واژگان کلیدی: گلوتاتیون اکسید (GSSG)، پاراکوات، 9- فلوئورنیل متیل کلروفرمات (FMOC)، HPLC