پژوهشنامه علم سنجی (Sep 2020)
تاثیر عوامل اقتصادی بر توسعه علمی ایران
Abstract
هدف: وضعیت اقتصادی یکی از عوامل تأثیرگذار بر توسعه علمی میباشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین و تبیین میزان تأثیر عوامل اقتصادی بر توسعه علمی ایران در طی 27 سال اخیر انجام شده است. روششناسی: این پژوهش کاربردی است و در زمره پژوهشهای علمسنجی قرار میگیرد. گردآوری دادهها به شیوه کتابخانهای و با مراجعه به پایگاههای اطلاعاتی و گزارش سازمانهای مربوطه میباشد برای تجزیه و تحلیل دادهها از روش معادلات ساختاری، سریهای زمانی و نرمافزار PLS در جهت پاسخگویی به سؤالات از آماره T و ضریب مسیر استفاده شده است. یافتهها: یافتهها نشانگر آن هستند که همه شاخصهای توسعه علمی ایران که طی 27 سال اخیر ارائه شده در هر سال بهطور کلی روندی رو به رشد را تجربه کردهاند. در این میان، نرخ اشتغال تا سالهای 86-85 رو به رشد بوده و تولید ناخالص داخلی تا سال 91-90 رو به رشد بوده ولی در سالهای بعدی سیر نزولی را در پیش گرفته است. با توجه به ضریب مسیر مربوط به این فرضیه نیز میتوان به این نتیجه رسید که متغیر شاخصهای اقتصادی به میزان 70 درصد بر شاخصهای توسعه علم اثر دارد؛ این به این معنی است که شاخصهای اقتصادی به میزان یک واحد بهبود یابد به احتمال 99 درصد مقدار شاخصهای توسعه علم به میزان 0.7 واحد بهبود یافته و مثبتتر میگردد. نتیجهگیری: با توجه به یافتههای این پژوهش میتوان به این نتیجه رسید که بین کلیت توسعه علمی و شاخصهای اقتصادی رابطه مستقیم وجود دارد و ازآنجاییکه توسعه علمی تابع رشد اقتصادی است برای تداوم و رشد علمی باید رشد اقتصادی را حفظ و تداوم بخشید. پررنگترین این شاخصها تولید ناخالص ملی بود و سایر شاخصها حتی آنهایی که رد شدند بهطور غیرمستقیم تأثیر دارند و برای رشد این شاخصها گروههای پژوهشی و اقتصاددانان باید با همفکری یکدیگر برنامهریزیهایی را انجام دهند.
Keywords