مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان (Oct 2018)
بررسی میزان بقای بیماران مبتلا به سرطان لوسمی و عوامل مرتبط با آن در استان کردستان
Abstract
زمینه و هدف: در چند دهه اخیر، میزان بقای کودکان مبتلا به سرطان بطور قابل توجهی بهبود یافته و بقای 5 ساله آنان 80% برآورد شده است اما نگرانی های زیادی در رابطه با بقای نوجوانان و بزرگسالان جوان وجود دارد. هدف از این مطالعه تعیین میزان بقای بیماران مبتلا به سرطان لوسمی و عوامل مرتبط با آن در استان کردستان بود. روش بررسی : در این مطالعه گذشته نگر، داده ها 310 نفر از بیماران مبتلا به سرطان لوسمی در کودکان و بزرگسالان در استان کردستان از بررسی پرونده پزشکی آنها استخراج شد. آنالیز بقاء تک متغیره و چند متغیره با محاسبه نسبت مخاطره با مدل مخاطره نسبی کاکس انجام گردید. آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار Stata 12 انجام شد. یافته ها: در این مطالعه تعداد 201 فرد بزرگسال با میانگین سنی 8/50 سال و 109 کودک با میانگین سنی 2/5 سال مورد بررسی قرار گرفتند. فراوانی لوسمی در نوع AML ابتلا در بزرگسالان بالاتر (8/30%) ولی فراوانی موارد ابتلا به ALL بیشتری درکودکان مشاهده شد (2/86%). میزان بقا 1 و 5 سال در بزرگسالان به ترتیب: 4/94% و 5/49% و میزان بقا 1 و 5 سال در کودکان به ترتیب 6/92% و 83% بود. نسبت مخاطره در افراد بزرگسال بر حسب نوع تالاسمی با ALL (HR=5.18, 95% CI:2.60-13)، در افراد با نوع AML برابر با (HR=4.11, 95% CI:1.55-10.4)، و در افراد با نوع CML (HR=2.78, 95% CI:1.05-7.37) بود. در آنالیز چند متغیره نتایج نشان داد که میزان مرگ کمتری در کودکان مبتلا به نوع تالاسمی ALL (HR=0.26, 95% CI:0.08-0.77) مشاهده شد. نتیجه گیری: دسترسی به خدمات تشخیصی بهنگام و ارائه خدمات درمانی به روز پیشنهاد می شود و در ضمن با توجه به بقا بیشتر نوع ALL لوسمی بویژه در کودکان، توصیه به فرآهم آوردن امکانات درمانی مناسب و توجه به ارائه خدمات تسکین بخش در انواع لوسمی با مرگ و میر بالا همچون سایر کشورهای دنیا ضروری است. کلمات کلیدی: میزان بقا، عوامل مرتبط، سرطان لوسمی، کودکان، بزرگسال، کردستان
