مدت زمان QRS شاخصی در پیش گویی تاکیکاردی بطنی راجعه، در بیماران با دستگاه دفیبریلاتور داخل قلبی

Abstract

مقدمه : حملات تاکی‌کاردی بطنی یکی از مهم‌ترین علل مرگ قلبی است. حملات تاکی کاردی بطنی با تعبیه دفیبریلاتور داخل قلبی (ICD) قابل درمان است و از مرگ به علت حمله قلبی پیش‌گیری می‌کند . برای استفاده بهینه از این روش درمانی بهتر است افراد در ابتدا براساس معیارهای بالینی یا آزمایشگاهی انتخاب شوند. این مطالعه با هدف بررسی یافته‌های بالینی که پیشگویی‌کننده عود حملات قلبی در بیماران تحت درمان ICD هستند، انجام شده است. روش کار: در این مطالعه همگروهی تاریخی، کلیه بیمارانی که از ابتدای سال 1384 لغایت پایان شهریور ماه سال 1387، به مرکز قلب بیمارستان قائم (عج) مشهد مراجعه کرده و به دلایل مختلف بالینی برای آنها ICD تعبیه گردید، مورد مطالعه قرار گرفتند و تأثیر عواملی چون سن، جنس، سابقه خانوادگی، شرکت سازنده دستگاه ICD، مدت QTC و مدت QRS بر دریافت شوک‌های به‌جا را با استفاده از مدل شکنندگی که یکی از روش‌های تحلیل پیشامدهای بازگشتی می‌باشد، تجزیه و تحلیل شد. نتایج: میانگین و انحراف معیار سن بیماران51/15 ±63/46 سال می‌باشد. تعداد 30 بیمار (8/69 %) مرد هستند و 38 نفر (4/88 %) سابقه خانوادگی ابتلا به بیماری‌های قلبی را ندارند. میانگین و انحراف معیار مدت زمان QTC در این بیماران 87/62 ±4/467 هزارم ثانیه و میانگین و انحراف معیار مدت زمان QRS نیز 64/31±063/110 هزارم ثانیه می‌باشد. با توجه به نتایج برازش مدل‌ شکنندگی تنها متغیر QRS معنی‌دار گزارش شده‌است (0016/0=p) و بدین صورت است که بیماران با QRS طولانی‌تر حملات بیشتری را دریافت می‌کنند. نتیجه گیری: بیماران با QRS طولانی‌تر شوک های به جای بیشتری را دریافت می‌کنند که به دلیل حملات تاکی کاردی بطنی راجعه می باشد.

Keywords

• کلمات کلیدی:پیشامدهای بازگشتی
• دفیبریلاتور کاشتنی قلبی (ICD)
• بیماری قلبی
• مدل شکنندگی