اثربخشی آموزش شفقت خود بر میل به طلاق و نگرش‌های صمیمانه زنان متأهل مراجعه‌کننده به مرکز مشاوره خانواده

Abstract

هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر آموزش شفقت خود بر میل به طلاق و نگرش‌های صمیمانه زنان متأهل مراجعه‌کننده به مرکز مشاوره خانواده در سال 1394 بود. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه شامل زنان مراجعه‌کننده به دو مرکز مشاوره شهر اهواز بود که از بین آن‌ها 30 زن متأهل (15 زن در گروه آزمایش و 15 زن در گروه کنترل) بود که به‌صورت نمونه‌گیری داوطلبانه انتخاب شدند؛ و به ابزارهای پژوهش که عبارت بودند از پرسشنامه صمیمیت باگاروزی (2001) و پرسشنامه میل به طلاق روزولت (1986) پاسخ دادند. برای تحلیل داده‌ها از روش تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل داده‌ها نشان داد، آموزش شفقت خود باعث افزایش نگرش‌های صمیمانه و کاهش میل به طلاق زنان در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شد (001/0>p ). با توجه به افزایش نرخ طلاق در دو دهه گذشته در کشور، درمان راه‌حل محور با کمک به زوجین برای توسعه راه‌حل‌های مؤثر می‌تواند سازگاری زناشویی را افزایش و از طلاق جلوگیری نماید.

Keywords

• نگرش‌های صمیمانه و میل به طلاق
• زنان متأهل
• آموزش شفقت خود