Bezpieczeństwo rodziny w świetle znowelizowanych przepisów prawa polskiego - teoria i rzeczywistość

Abstract

Zapewnienie potrzeby bezpieczeństwa zasadniczo wpływa na zdolność jednostki do dążenia do osiągnięcia założonych przez nią celów życiowych, a tym samym do jakości i standardu życia współczesnych rodzin. Skala i złożoność przemocy domowej wskazują, że walka z nią wymaga zdecydowanej i wieloaspektowej działalności ze strony władz publicznych. Wzmocnieniu skuteczności walki z przemocą domową służy nowo wprowadzona nowelizacja ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie. Obecna nowelizacja wprawdzie wprowadza szereg nowych i użytecznych rozwiązań, jednakże analiza poszczególnych zapisów nowelizacji budzi wątpliwości, czy polskie prawo w obecnym kształcie faktycznie chroni rodzinę, czy też - paradoksalnie - jest źródłem zagrożenia dla niej. W nowej ustawie o zapobieganiu przemocy w rodzinie została zatarta tradycyjna w Polsce koncepcja rodziny i została zmieniona jej definicja. W imię przeciwdziałania przemocy w rodzinie chroni się wiele sposobów wspólnego współistnienia, w tym związków tej samej płci, jednocześnie podważając więzi pokrewieństwa z dalszą naturalną rodziną. Przemoc domowa to rzeczywistość społeczna, która wymaga zauważalnej interwencji państwa, ale nie należy jej zwalczać za pomocą środków, które mogą być podstawą do rozwoju kolejnych rodzajów patologii. Zmiana przepisów prawnych, nawet jeśli przyczynia się do walki z przemocą w rodzinie, może nie służyć rodzinie jako całości i nie zapewnia faktycznej ochrony wszystkich aspektów życia rodzinnego. Wskutek zawartych w analizowanej ustawie niedociągnięć legislacyjnych i wynikających z nich zagrożeń trzeba powiedzieć, że odnośny akt prawny nie może być uznany za środek, który zapewni dobrobyt współczesnej polskiej rodzinie i nie poprawi jakości życia jej członków.

Keywords

• rodzina
• bezpieczeństwo
• przemoc
• ofiary przemocy
• przeciwdziałanie przemocy